Life is too short to wait. Live Today!

Life is too short to wait. Live Today!

Snowboard στα Καλάβρυτα




Και φέτος πιστός στο ραντεβού με τα χιόνια όπως τα σαλιγκάρια στη βροχή, έτσι κι εγώ με τα πρώτα χιόνια παίρνω τα βουνά...




Ευτυχώς βρήκα παρέα (Άλεξ από τη παρέα με τα ποδήλατα) και ξεκινήσαμε για Καλάβρυτα.

Πρώτη φορά που πήγα με λεωφορείο και ήταν πολύ πολύ ξεκούραστη η μετάβαση και η επιστροφή. Σε παίρνει στο Χαιδάρι, σε αδειάζει στο χιονοδρομικό σε 3 ώρες, (φτάνεις 09:00 εκεί) σε μαζεύει το απόγευμα κομμάτια και επιστροφή για πίσω... (19:00 είσαι πίσω)
Κι όλα αυτά με 15 ευρώ. Αλήθεια πόσο έχει το ΚΤΕΛ πήγαινε έλα Καλάβρυτα??? I wonder!!!

Καλό το αμαξάκι αλλά ... ποιός οδηγάει όταν έχεις πάει και έχεις λιώσει ένα 5ωρο non-stop ανέβα-κατέβα στις πίστες???  Το έκανα πέρυσι, αλλά μια οι βενζίνες που έχουν "απογειωθεί", μια η κούραση της οδήγησης...





Άλεξ. Αυτό το παιδί είναι ακούραστο. Δε κουράστηκε, δε γκρίνιαξε, δε κρύωσε, δε βιάστηκε να φύγουμε (δε θα μπορούσαμε άλλωστε τη στιγμή που το λεωφορείο φεύγει 16:30)...
Ίσα ίσα που το μεσημέρι όταν  άρχισαν  να πέφτουν τα χέρια μου και τα πόδια μου σα σπασμένο playmobil με παρότρυνε να συνεχίσω. Κι εγώ συνέχιζα...     Τις δυο επόμενες μέρες πόναγα πανταχώθεν αλλά δε το μετανιώνω...



Ήταν πολύ καλή η μέρα με πολύ ήλιο όλη μέρα, άπνοια, φρέσκο χιόνι, σχετικά άδειες πίστες και ελάχιστος συνωστισμός στα λιφτ...  Η παρέα απίθανη στο διο επίπεδο με μένα οπότε δε χρειάστηκε να χωριστούμε άλλος στη baby, άλλος στην εύκολη κι άλλος στη δύσκολη πίστα...


Snowboard λοιπόν και ζήτω το χιόνι!!!!







Previous
Next Post »