Kun Fu Kid ~ Απογειωση

Χτες το απόγευμα μετά από πρόσκληση της κουνιάδας πήγαμε να δούμε το νέο karate kid. Είχα ακούσει, ότι δεν είναι και πάρα πολύ καλό, ότι μοιάζει με κωμωδία και είναι ψευτοαμερικανιά. Μια από τα ίδια με σύγχρονα εφέ.

Άδεια η αίθουσα. πέντε άτομα όλα κι όλα. Τέλεια σκέφτηκα γιατί θα είχαμε ησυχία και δε θα μας αποσπούσε κάτι άσχετο τη συγκέντρωση. Άσχετα όμως με το άδειο της αίθουσας το φίλμ με σαγήνεψε από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Μου μαγνήτισε απόλυτα βλέμμα και νου. Μάλιστα στο πρώτο "μέρος" που πρωτοέφτασε στη Κίνα ο μικρός και έτρωγε ξύλο αλύπητα σε κάθε ευκαιρία που βρίσκαν οι "εχθροί του", βρέθηκα να με πιάνω να πονάω κι εγώ λίγο σα να έτρωγα εγώ το ξύλο. Τόση ταύτιση. Ταύτιση με τον γιό του will smith? Όχι αλλά ξέρω πως είναι να είσαι για πρώτη φορά σε νέο μέρος και να μην έχεις κανέναν γνωστό η φίλο και να είναι όλα μαύρα κι άραχνα!

Μετά με μάγεψαν τα τοπία, το σινικό τοίχος, αυτά τα μοναστήρια σκαρφαλωμένα πάνω στις ράχες των βουνά με τα άπειρα σκαλιά που έπρεπε να ανέβεις για να φτάσεις. Είχε κάτι το όλο μοντάζ που κάναν. Οι διαδρομές που κάναν στις επαρχίες και τα μικρά στιγμιότυπα από τα διάφορα τελετουργικά των κινέζων που εδώ μας φαίνονται σίγουρα "κινέζικα". Επίσης το παλάτι στην απαγορευμένη πόλη μου γέννησε την επιθυμία να ξαναδώ τον τελευταίο αυτοκράτορα που έχω τουλάχιστον δέκα χρόνια να δω.

   Δε ξέρω τι ακριβώς έγινε, για πρώτη πρώτη φορά ζήλεψα αυτά τα μέρη και θέλησα να τα δω από κοντά. Πάντα ήταν αδιάφορη η ανατολή κι αυτό μου γεννά το επόμενο ερώτημα. Πως θα ήταν άραγε ένα ταξίδι στη Κίνα? (ακολουθεί πεντάλεπτη σιγή προιόν σκέψης)

   Ένας τόσο διαφορετικός πολιτισμός με όμως κοινές ιατρικές πρακτικές! Τις βεντούζες! Ω ναι! Σε μια σκηνή έκανε βεντούζες ο Τσάκι Τσάν στο παιδί μόλις το τουλουμιάσαν στο ξύλο και αυτό μετά ωσάν πέρδικα σηκώθηκε και ήταν τι άλλο, περδίκι!

   Το φίλμ το συνιστώ ανεπιφίλακτα σε όλους. Θα έλεγα ότι μου άρεσε και περισσότερο από το πρώτο. Γιατί η ιστορία του φιλμ έχει νόημα διδακτικό. Ότι όσο και ξύλο να τρώς, όσο και αντίξοες συνθήκες έχεις να αντιμετωπίσεις, όσο και άσχημες είναι οι πιθανότητες, πρέπει πάντα να προσπαθείς για το καλύτερο. Να πιάνεις τον ταύρο από τα κέρατα (ή τα αχαμνά) και να προσπαθείς να τον δαμάσεις. Είτε για σένα ο ταύρος είναι ένα δύσκολο μάθημα που χρωστάς 2 χρόνια τώρα, είτε ένας κακός γείτονας, είτε μια δύσκολη δουλειά... είτε μια πεθερά. Γιατί δεν είναι όλες οι πεθερές εύκολες σα τη δικιά μου. Εγώ είπαμε, πεθερά λαχείο. Αλλά είναι κάτι άλλες ανακατώστρες.... !!!

Σας αφήνω λοιπόν και και μέχρι την άλλη φορά να έχετε δει τη ταινία. Όχι πειρατική από το δίκτυο ε? Μόνο 6,5 ευρώ τις Τρίτες στα Sters, στην ανάγκη βάλτε και περούκα και πηγαίντε Τετάρτη Village με τη φίλη σας. 2 γυναίκες, 1 εισητήριο. Δεν είναι κακό! Η κρίση από μόνη της τα δικαιολογεί τέτοια έκτακτα "μέτρα". :)

About George Kontogiannis

🇬🇷Father of three 👫🙆 Marathoner 🏃🏼 Triathlete🏊🚴🏼🏃🏼 AlmiraMan💪🏻 Trumpeteer🎺 Novel Writer 📝 Life is too short to wait. Live today! ✨✨✨ apogeiwsh.blogspot.com