Ποδήλατο χαράματα για τη δουλειά

       Τι φανταστικό να ξυπνάς στις 6 και να φεύγεις 6μιση από το σπίτι για τη δουλειά. Έχω χρόνια να το κάνω αυτό. Από τότε που έπαιρνα το αμάξι και έκανα 30 χιλιόμετρα για να φτάσω στο μακρινό  ημιορεινό Θέρμο. Έχει κάτι το να βγαίνεις έξω και μόλις να έχει χαράξει το πρώτο φως της ημέρας...

      Ανάβεις το φως στο ποδήλατο, καβαλάς, χέρια στο τιμόνι, βάζεις τα πόδια στους καλουπιέδες και ξεκινάς με ρυθμό βόλτας να ζεσταθείς σιγά σιγά. Οι δρόμοι άδειοι, λιγοστά αυτοκίνητα και ακόμη λιγότεροι πεζοί αγουροξυπνημένοι ή σκεπτικοί κι αυτοί με ένα καφέ στο χέρι ο ένας, άλλος με μια εφημερίδα άλλος με ένα ντόνατ! Μα ντόνατ? Τι μανία είναι αυτή με τα ντόνατ? Έχει γεμίσει ο τόπος ντoνατερί! Ούτε δωρεάν να τα δίναν! Μα χάθηκε ο παραδοσιακός χορταστικός και στο στόμα αλλά και στη προφορά του λουκουμάς του φούρνου? Να το ξαναλέω να δεις τι εννοώ. ΛΟΥΚΟΥΜΑΣ! χορταίνει το στόμα σου μόνο και μόνο να τον προφέρεις!

      Ελάχιστες εξαιρέσεις χαρούμενων πεζών με ακουστικά στα αυτιά που περπατάνε χαμογελώντας στο άκουσμα κάποιου τραγουδιού ή κάποιου έξυπνου σχολίου του ραδιοπαρουσιαστή που ακούνε. Απλά εξαιρέσεις όμως. Οι περισσότεροι είχαν ένα μπλαζέ ύφος του στυλ "Δε χόρτασα ύπνο και έχω απλήρωτη τη ΔΕΗ" δυο σε ένα...

      Άδειοι οι δρόμοι, το πετάλι σταθερά αργό και το κοντέρ κολλημένο στα 19km/h,  μια ανάσα από βοριά δροσίζει την πρωινή διάσχιση των δυτικών προαστίων καθώς ανηφορίζω προς Περιστέρι. Το καλό με το πρωινό ξύπνημα είναι οι χαμηλές θερμοκρασίες. Δεν ιδρώνεις, δε μοσχοβρωμάς στο γραφείο. Τέλεια. Έφτασα όπως κάθε πρωί τελετουργικά στη καφετζού μου στη Θηβών για να πάρω την ημερήσια δόση του καφέ και αφού φωτογράφισα και θαύμασα τη σκουριά που απλώνεται κι άλλο σιγά σιγά στο κάποτε πανέμορφο μπλε πορτοκαλί κουρσάκι μου,  συνέχισα για το γραφείο με ένα σακουλάκι στο χέρι δεμένο κόμπο και ένα φρέντο εσπρέσσο καπουτσίνο εντός με το καλαμάκι να εξέχει από  τη σακούλα. Τέλεια. Ποδήλατο και φρέντο, δυο απολαύσεις ταυτόχρονα. Μήπως την άλλη φορά να τις κάνω τρεις? Να ακούω και κανένα καλό σταθμό με τα ακουστικά? Να, και μετά λέμε ότι είναι ανεύθυνοι οι οδηγοί αυτοκινήτων. Κι εμείς με τα ποδήλατα μπορούμε να τα καταφέρουμε εξίσου καλά!

Φτάνω στο  γραφείο, ξεκλειδώνω, πατάω μπιπ μπιπ μπιπ μπιπ το κωδικό του συναγερμού (σιγά μη σου τον πω) και κατεβαίνω στο υπόγειο να αφήσω το ποδήλατο. 07:00 και το υπόγειο είναι τόσο σκοτεινό όσο πρέπει για να γυριστεί ταινία τρόμου.  Το στήνω πρόχειρα σε μια κολώνα και γρήγορα κάνω να φύγω  ενώ το μυαλό μου δημιουργεί τεράστια πλάσματα, χέρια να πετάγονται να αρπάξουν και πρόσωπα σκοτεινά με νύχια και μάτια φωτεινά να πετάγονται πάνω μου  από τις σκοτεινιές του αχανούς ατακτοποίητου υπογείου.  Πάνω που φτάνω στη πόρτα αντικρίζω τη φωτεινή σκάλα μπροστά  και οδεύοντας στο φως ξανά να σου κάνει ένα μπππζζζ με δόνηση το κινητό στη κωλότσεπη και πετάγομαι από τη τρομάρα μου. Το πιάνω και βλέπω mail alert  "8 μικρά πιτσάκια από τη Domino προσφορά 3,99"... ρίχνω μερικά πρωινά στολίσματα (#@@#@#) και τελικά ηρεμώ και οδεύω για το γραφείο ήσυχος που δε με έφαγε κανένα τέραστιο μαμούνι εκεί κάτω...

      Αυτά που λες μοναδικέ μου αναγνώστη, το πρωινό ξύπνημα είναι φανταστικό. Λίγες φορές ακόμη να το πω και να τονίσω τα θετικά του και ίσως και να το πιστέψω. Προς το παρών όμως ακόμη νυστάζωωω! Ουαααα!!! (χασμουρητό)

  

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share

About George Kontogiannis

🇬🇷Father of three 👫🙆 Marathoner 🏃🏼 Triathlete🏊🚴🏼🏃🏼 AlmiraMan💪🏻 Trumpeteer🎺 Novel Writer 📝 Life is too short to wait. Live today! ✨✨✨ apogeiwsh.blogspot.com

Related Post