Με στεναχωρεί όταν χάνονται οι άνθρωποι. Όταν γράφω χάνονται δε μιλώ για το "οριστικό κι αμετάκλητο" του θανάτου χαμό.
Μιλάω για όσους κατ´επιλογή χάνονται. Για όσους τραβάνε ένα Χ, γυρνάνε τη πλάτη, ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους και εξαφανίζονται. Άλλοτε εξαφανίζονται από ένα, δυο άτομα ή από όλους και όλα. Φυσικά δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα εξαφάνισης, μετακόμισης ή αλλαγής Ηπείρου. Άλλοι απλά αλλάζουν τηλέφωνα, email, αλλάζουν στέκια και συνήθειες και είναι επόμενο, καθώς φαίνεται ότι έχουν αλλάξει κι αυτοί. Και όταν τους συναντάς τυχαία στο δρόμο ή στο σουπερμάρκετ συνομιλείς λίγο μαζί τους και καταλαβαίνεις ότι η θέρμη που υπήρχε κάποτε έχει πια κρυώσει.
Έτσι αποχαιρετιέσαι έχοντας πια πάρει απόφαση ότι είναι ένα "τέλος εποχής" με αυτόν τον άνθρωπο.
Είμαστε και με τις φάσεις μας φυσικά νομίζω προσπαθώντας να ερμηνεύσω το φαινόμενο, άλλος έχει ιδιαίτερα βαρύ εργασιακό πρόγραμμα, άλλος έχει το αμόρε του σε άλλη πόλη και τρέχει συνέχεια εκεί, άλλος έχει κάποιον άρρωστο στο σπίτι ή περνά και ο ίδιος περιπέτειες με την υγεία του και δεν εννοώ μόνο το σώμα του αλλά το πνεύμα και τη ψυχή.
Δε κρατάω κακία. Ίσως μια πικρία έχει μείνει στη γεύση όμως από κάποιους που η όλη φιλία ήταν καθαρά προσανατολισμένη στο κέρδος και τότε δεν το έβλεπα ξεκάθαρα. Για παράδειγμα τα χρόνια που ήμουν επαρχία, μια συνάδελφος που βολευόταν ως επιβάτης στο αμάξι μου αντί να πληρώνει το ΚΤΕΛ και έπειτα όταν πήρα μετάθεση μας θυμόταν όταν έπρεπε να διανυκτερεύσει κάπου στο ταξιδάκι της στην Αθήνα. Τζαμπέ.
Κάτι τέτοιοι κερδοσκόποι δε με νοιάζουν και τους θεωρώ από περιττούς ως παρασιτικούς.
Και άλλοι που χάθηκαν στο άκουσμα νέων ή εξελίξεων στη ζωή μου. Άλλος χάθηκε στην αναγγελία ότι πέρασα στις Πανελλήνιες και πάω για σπουδές, άλλος στην αναγγελία του γάμου, άλλος με το που άκουσε εγκυμοσύνη, μωρά κλπ.
Και άλλοι που εντελώς ξαφνικά σα να ήταν κομήτες ταιριάξαν περιστασιακά οι τροχιές μας για κάποιο διάστημα μέχρι που χώρισαν πάλι ξαφνικά.
Τώρα θα με ρωτήσεις μοναδικέ αναγνώστη, δε το έχεις κάνει ποτέ αυτό; Δεν έχεις ξεγράψει κι αποκλείσει κάποιον; Βεβαίως. Δυο φορές. Άτομα όμως που αποτελούσαν όμως υποψήφιους κάτοικους ψυχιατρικής μονάδας και δυστυχώς συνυπήρξαν στην εργασιακή μου καθημερινότητα μέχρι που πέρασε ο καιρός και οι δρόμοι μας αλλάξαν ρότα. Για κάτι τέτοιους οι δίαυλοι επικοινωνίας είναι κλειστοί. Block στο fb, block στο email, block στο τηλέφωνο, μπλόκο σε όλα τους. Βέβαια δε λυπάμαι τόσο εμένα, μαθαίνεις από τέτοιους ψυχάκηδες. Μαθαίνεις να φυλάγεσαι κυρίως. Λυπάμαι αυτούς που είναι αναγκασμένοι εξ αίματος να τους αντέχουν μια ζωή...
Αλλά έτσι είναι η ζωή. Κυλά. Και δεν οφείλει εξηγήσεις. Ούτε έχει χρόνο για να ασχολείται με τα ίδια και τα ίδια που δεν οδηγούν κάπου. Η ζωή συνεχίζεται.
Αλλά έτσι είναι η ζωή. Κυλά. Και δεν οφείλει εξηγήσεις. Ούτε έχει χρόνο για να ασχολείται με τα ίδια και τα ίδια που δεν οδηγούν κάπου. Η ζωή συνεχίζεται.
🇬🇷Father of three 👫🙆 Marathoner 🏃🏼 Triathlete🏊🚴🏼🏃🏼 AlmiraMan💪🏻 Trumpeteer🎺 Novel Writer 📝 Life is too short to wait. Live today! ✨✨✨ apogeiwsh.blogspot.com
ConversionConversion EmoticonEmoticon