Τι προτιμάς μοναδικέ αναγνώστη;
Να έχεις κάτι για συλλεκτικούς λόγους; Να το βλέπεις και να χαίρεσαι με αυτό; Να ευφραίνεται η καρδία που λένε? Η να ποιείς χρήσιμο αυτό το κάτι; Δηλαδή να το κάνεις χρήσιμο - χρησιμοποιώντας το?
Προφανώς δεν υπάρχει μια μόνο απάντηση γιατί κάθε αντικείμενο είναι διαφορετικό και ο προορισμός του άλλος. Ένας πίνακας για παράδειγμα γίνεται "χρήσιμος" απλά και με το να καλύψει έναν κενό τοίχο. Άσχετα αν η τοποθέτηση του εκεί αποτελεί διακόσμηση ή όχι.
Λέγοντας για συλλέκτες και συλλογές, κάποιοι αρέσκονται στη μάζωξη ομοειδών αντικειμένων και δημιουργούν τη δική τους γκαλερί από φλιτζανάκια, μαγνητάκια, playmobil, κουταλάκια, γραμματόσημα, ζάρια (βλέπε εικόνα). Πολλοί έχουν μια προσκόλληση στην ύλη. Κι εγώ το είχα σε ένα διάστημα αυτό μαζεύοντας και αγοράζοντας συνεχώς παιχνίδια για τον υπολογιστή. Παιχνίδια που ποτέ δεν έπαιξα τελικά. Παιχνίδια που πέρα από μια δοκιμή ότι τρέχουν σωστά στον υπολογιστή μου και λίγο να αφιερώσω ένα δεκάλεπτο να δω λίγο τα γραφικά, δεν ξαναέπαιξα ποτέ. Γιατί συνεχώς είχα κάτι άλλο να κάνω. Σημαντικότερο. Το οποίο τελικά ματαίωσε την "συλλογή" μου αυτή μετά από καιρό.
Έχεις διαβάσει Μικρό Πρίγκηπα; Ο μικρός αυτός είχε μια τριανταφυλλιά στο λιλιπούτειο πλανήτη του. Μια τριανταφυλλιά με ένα τριαντάφυλλο. Ένα. Πρόσεξε, το ξαναλέω. Ένα. Απλά ένα. Το αγαπούσε το πρόσεχε, το φρόντιζε και κάθε λίγο του έκανε παρέα. Και ήταν σημαντικό για εκείνον η ύπαρξη του καθώς του έκανε παρέα και ήταν μέρος της καθημερινότητας του.
Κάποια στιγμή πήρε τον κομήτη των 8 και ταξίδεψε μέχρι που προσγειώθηκε σε ένα άλλο πλανήτη γεμάτο απέραντα λιβάδια από κόκκινα τριαντάφυλλα. Και φυσικά με τόσα κόκκινα τριαντάφυλλα έχασε το ενδιαφέρον του για όλα τα τριαντάφυλλα του κόσμου. Και του έλειψε το δικό του, το ένα.
Χρησιμοποιώντας όμως τα αντικείμενα παίρνουν άλλη αξία. Όχι την αξία-λατρεία του υλικού που μας ωθούν πολλές φορές οι εμμονές για επώνυμα προϊόντα συγκεκριμένων κατασκευαστών. (ναι, το λέω εγώ που όλες οι συσκευές μου στο σπίτι έχουν ένα δαγκωμένο μήλο πάνω) Αν χρησιμοποιηθούν και για κάποιο σκοπό τα αντικείμενα η αξία που παίρνουν τα κάνει αυτόματα εργαλεία. Χρήσιμα εργαλεία της καθημερινότητας.
Επειδή σε έχω συνηθίσει να διαβάζεις για ποδήλατα αναγνώστη, ας γραψω κάτι σχετικό. Τι νόημα και τι αξία έχει να έχεις το ακριβότερο ποδήλατο των δέκα χιλιάδων ευρώ ή 3.407.500 δραχμών να μη ξεχνιόμαστε , με τους ελαφρότερους διαστημικής τεχνολογίας τροχούς, τις πιο γρήγορες σειρές ταχυτήτων, το εξωτικό πλαίσιο σχεδιασμένο για Tour de France, Tour d' Italia, αλλά τελικά να το κρεμάσεις στον τοίχο απλά για να το βλέπεις ή τελικά το χρησιμοποιείς μια φορά το χρόνο σε μια σύντομη βόλτα γύρω από το τετράγωνο; Πιο χρήσιμο θα σου ήταν ένα οποιοδήποτε απλό ποδήλατο που θα χρησιμοποιούσες καθημερινά. Για να πας στη δουλειά σου, να πάρεις ψωμί από το φούρνο αλλά και να κάνεις μια βόλτα στο κέντρο. Ένα απλό ποδήλατο πόλης των 200 ευρώ.
Οπότε, μια καλή λύση που θα δώσει νόημα σε όλα τα αντικείμενα που αγοράστηκαν τους καιρούς της ευμάρειας, αλόγιστα πολλές φορές, θα ήταν να χρησιμοποιήσουμε ή να βρούμε μια χρήση τέλος πάντων σε όλα όσα έχουμε συλλέξει και αποθηκεύσει για μελλοντική χρήση. Όπως αυτό το ωραιότατο Sony Ericcson W800 δεκαετίας που λειτουργεί ακόμη απροβλημάτιστα και βρήκε μόνιμα τη θέση του στο γραφείο μου ως ραδιόφωνο!
Είχα ξεκινήσει το blog το 2010 με το Πως θα ήταν να ζούσες με 75 πράγματα; Ίσως 75 πράγματα τελικά να παραείναι μινιμαλιστικός αριθμός και να φτάνουν για κάποιον άνθρωπο που μετακινείται διαρκώς, έναν παντοτινό τουρίστα, έναν πλανόδιο νομαδικό τύπο χωρίς έδρα τέλος πάντων.
Διαβάζοντας πάλι εκείνο το άρθρο, να θυμηθώ να ανέβω στη ταράτσα να στείλω κάτι στοίβες α-χρήσ-των (που ΔΕ χρησ-ιμοποιούνται) αντικειμένων στην ανακύκλωση ή στο xariseto.gr. Στοίβες από πράγματα που ΘΑ χρησιμοποιούσα, που ΘΑ μου ήταν χρήσιμες. Αλλά τελικά απλά δε μου χρειάστηκαν. Και μείναν εκεί τη τελευταία πενταετία. Και θα μείνουν εκεί αν δε κάνω σύντομα κάτι για αυτό.
Όπως έγραψε με σπρέι ένας ποιητής του δρόμου λίγα μέτρα από το σπίτι μου :
"Δε μπορούμε να τα έχουμε όλα, που θα τα βάζαμε?"
Να έχεις κάτι για συλλεκτικούς λόγους; Να το βλέπεις και να χαίρεσαι με αυτό; Να ευφραίνεται η καρδία που λένε? Η να ποιείς χρήσιμο αυτό το κάτι; Δηλαδή να το κάνεις χρήσιμο - χρησιμοποιώντας το?
Προφανώς δεν υπάρχει μια μόνο απάντηση γιατί κάθε αντικείμενο είναι διαφορετικό και ο προορισμός του άλλος. Ένας πίνακας για παράδειγμα γίνεται "χρήσιμος" απλά και με το να καλύψει έναν κενό τοίχο. Άσχετα αν η τοποθέτηση του εκεί αποτελεί διακόσμηση ή όχι.
Λέγοντας για συλλέκτες και συλλογές, κάποιοι αρέσκονται στη μάζωξη ομοειδών αντικειμένων και δημιουργούν τη δική τους γκαλερί από φλιτζανάκια, μαγνητάκια, playmobil, κουταλάκια, γραμματόσημα, ζάρια (βλέπε εικόνα). Πολλοί έχουν μια προσκόλληση στην ύλη. Κι εγώ το είχα σε ένα διάστημα αυτό μαζεύοντας και αγοράζοντας συνεχώς παιχνίδια για τον υπολογιστή. Παιχνίδια που ποτέ δεν έπαιξα τελικά. Παιχνίδια που πέρα από μια δοκιμή ότι τρέχουν σωστά στον υπολογιστή μου και λίγο να αφιερώσω ένα δεκάλεπτο να δω λίγο τα γραφικά, δεν ξαναέπαιξα ποτέ. Γιατί συνεχώς είχα κάτι άλλο να κάνω. Σημαντικότερο. Το οποίο τελικά ματαίωσε την "συλλογή" μου αυτή μετά από καιρό.
 |
| Μια φανταστική συλλογή από ...ζάρια! Τόσα που ούτε σε 100 ανθρώπινες ζωές δε θα χρησιμοποιηθούν μέχρι φθοράς |
Έχεις διαβάσει Μικρό Πρίγκηπα; Ο μικρός αυτός είχε μια τριανταφυλλιά στο λιλιπούτειο πλανήτη του. Μια τριανταφυλλιά με ένα τριαντάφυλλο. Ένα. Πρόσεξε, το ξαναλέω. Ένα. Απλά ένα. Το αγαπούσε το πρόσεχε, το φρόντιζε και κάθε λίγο του έκανε παρέα. Και ήταν σημαντικό για εκείνον η ύπαρξη του καθώς του έκανε παρέα και ήταν μέρος της καθημερινότητας του.
Κάποια στιγμή πήρε τον κομήτη των 8 και ταξίδεψε μέχρι που προσγειώθηκε σε ένα άλλο πλανήτη γεμάτο απέραντα λιβάδια από κόκκινα τριαντάφυλλα. Και φυσικά με τόσα κόκκινα τριαντάφυλλα έχασε το ενδιαφέρον του για όλα τα τριαντάφυλλα του κόσμου. Και του έλειψε το δικό του, το ένα.
Χρησιμοποιώντας όμως τα αντικείμενα παίρνουν άλλη αξία. Όχι την αξία-λατρεία του υλικού που μας ωθούν πολλές φορές οι εμμονές για επώνυμα προϊόντα συγκεκριμένων κατασκευαστών. (ναι, το λέω εγώ που όλες οι συσκευές μου στο σπίτι έχουν ένα δαγκωμένο μήλο πάνω) Αν χρησιμοποιηθούν και για κάποιο σκοπό τα αντικείμενα η αξία που παίρνουν τα κάνει αυτόματα εργαλεία. Χρήσιμα εργαλεία της καθημερινότητας.
Επειδή σε έχω συνηθίσει να διαβάζεις για ποδήλατα αναγνώστη, ας γραψω κάτι σχετικό. Τι νόημα και τι αξία έχει να έχεις το ακριβότερο ποδήλατο των δέκα χιλιάδων ευρώ ή 3.407.500 δραχμών να μη ξεχνιόμαστε , με τους ελαφρότερους διαστημικής τεχνολογίας τροχούς, τις πιο γρήγορες σειρές ταχυτήτων, το εξωτικό πλαίσιο σχεδιασμένο για Tour de France, Tour d' Italia, αλλά τελικά να το κρεμάσεις στον τοίχο απλά για να το βλέπεις ή τελικά το χρησιμοποιείς μια φορά το χρόνο σε μια σύντομη βόλτα γύρω από το τετράγωνο; Πιο χρήσιμο θα σου ήταν ένα οποιοδήποτε απλό ποδήλατο που θα χρησιμοποιούσες καθημερινά. Για να πας στη δουλειά σου, να πάρεις ψωμί από το φούρνο αλλά και να κάνεις μια βόλτα στο κέντρο. Ένα απλό ποδήλατο πόλης των 200 ευρώ.
Οπότε, μια καλή λύση που θα δώσει νόημα σε όλα τα αντικείμενα που αγοράστηκαν τους καιρούς της ευμάρειας, αλόγιστα πολλές φορές, θα ήταν να χρησιμοποιήσουμε ή να βρούμε μια χρήση τέλος πάντων σε όλα όσα έχουμε συλλέξει και αποθηκεύσει για μελλοντική χρήση. Όπως αυτό το ωραιότατο Sony Ericcson W800 δεκαετίας που λειτουργεί ακόμη απροβλημάτιστα και βρήκε μόνιμα τη θέση του στο γραφείο μου ως ραδιόφωνο!
.jpg) |
| Το δεκαετίας Sony Ericcson W800 που έγινε ραδιόφωνο |
Είχα ξεκινήσει το blog το 2010 με το Πως θα ήταν να ζούσες με 75 πράγματα; Ίσως 75 πράγματα τελικά να παραείναι μινιμαλιστικός αριθμός και να φτάνουν για κάποιον άνθρωπο που μετακινείται διαρκώς, έναν παντοτινό τουρίστα, έναν πλανόδιο νομαδικό τύπο χωρίς έδρα τέλος πάντων.
Διαβάζοντας πάλι εκείνο το άρθρο, να θυμηθώ να ανέβω στη ταράτσα να στείλω κάτι στοίβες α-χρήσ-των (που ΔΕ χρησ-ιμοποιούνται) αντικειμένων στην ανακύκλωση ή στο xariseto.gr. Στοίβες από πράγματα που ΘΑ χρησιμοποιούσα, που ΘΑ μου ήταν χρήσιμες. Αλλά τελικά απλά δε μου χρειάστηκαν. Και μείναν εκεί τη τελευταία πενταετία. Και θα μείνουν εκεί αν δε κάνω σύντομα κάτι για αυτό.
Όπως έγραψε με σπρέι ένας ποιητής του δρόμου λίγα μέτρα από το σπίτι μου :
"Δε μπορούμε να τα έχουμε όλα, που θα τα βάζαμε?"
🇬🇷Father of three 👫🙆 Marathoner 🏃🏼 Triathlete🏊🚴🏼🏃🏼 AlmiraMan💪🏻 Trumpeteer🎺 Novel Writer 📝 Life is too short to wait. Live today! ✨✨✨ apogeiwsh.blogspot.com
ConversionConversion EmoticonEmoticon