Βαρύτητα. Και αντιβαρύτητα.

Ο νόμος του Νεύτωνα για τη βαρύτητα λέει ότι :

"Κάθε σώμα στο σύμπαν έλκει κάθε άλλο σώμα με δύναμη ανάλογη του γινομένου των μαζών τους και αντιστρόφως ανάλογη του τετραγώνου της απόστασης του κέντρου μάζας τους".

Με λίγα λόγια λόγω της τεράστιας μάζας του πλανήτη που μας φιλοξενεί και λόγω της ελάχιστης δικής μας συνεχώς τείνουμε να ελκόμαστε με μια ακατανίκητη δύναμη προς το κέντρο της γης.


Αυτό δεν είναι μόνο για το βάρος μας δυστυχώς. Όσο περνά ο χρόνος η βαρύτητα σε συνδιασμό με τη φθορά του χρόνου κάνει και τα χαρακτηριστικά του προσώπου μας να τείνουν προς τα κάτω. Φρύδια, χείλια όλα σιγά σιγά παίρνουν τη κατιούσα χωρίς για αυτά να φταίει η βαρύτητα από μόνη της αλλά η έκφραση μας που εναντιώνεται σε όσα συμβαίνουν γύρω αλλά και μέσα μας.

Ατυχή γεγονότα, δύσκολες καταστάσεις, αρρώστιες, οικονομική δυσπραγία, η καταπίεση και η ανασφάλεια που νιώθεις από την εξέλιξη των γεγονότων και το δυσοίωνο μέλλον αντιμετωπίζονται από τους περισσότερους με ένα μόνιμο κατσούφιασμα. Ένα μόνιμο σούφρωμα χειλιών που μόνο ρυτίδες φέρνει στα πρόσωπα και τα γερνά πριν την ώρα τους.


Είναι όλα τόσο δύσκολα? Όσο και αισιόδοξος να είμαι δε μπορώ να μην τα βλέπω δύσκολα. Είναι. Δεν υπάρχει όμως κάτι να κάνουμε? Δεν μπορούμε να φύγουμε, η καλύτερα να ξεφύγουμε από αυτό το τέλμα που μας οδηγεί η φθορά  γύρω μας, τα ΜΜΕ με τη καθημερινή πλύση εγκεφάλων αλλά και όσα κλείνουν ασφυκτικά τον αέρα μας;


Σίγουρα μπορούμε. Είμαι σίγουρος. Κάτι υπάρχει για τον καθένα που τον ανεβάζει και τον απογειώνει. Απλά πράγματα που τα έχουμε ξεχάσει και τα έχουμε αφήσει  πίσω στο παρελθόν ή που δεν ετυχε να γνωρίσουμε ακόμη.


Δεν μιλάω για πράγματα ρουτίνας όπως οι δουλειές του σπιτιού ή η εργασία μας. Μιλάω για δραστηριότητες, ασχολίες, χόμπι.

Για άλλον είναι η γνωριμία και η ενασχόληση με τα επιτραπέζια παιχνίδια, τα παιχνίδια ρόλων σε φανταστικούς κόσμους. Σε άλλον το φόρτε του είναι το η φωτογραφία, η ηδονή να φυλακίζει στο διηνεκές μικρές στιγμές και στιγμιότυπα από το περιβάλλον του. Σε άλλους μιλάει η μουσική και απλά το το παίξιμο μερικών νότων σε ένα μουσικό όργανο τους ευχαριστεί. Φυσικά η μουσική έχει αμέτρητες εκφάνσεις, μουσικά στυλ και όργανα οπότε δε μπορείς ποτέ να τη βαρεθείς.

Άλλοι φυσικά θα βρουν το χαμένο χαμόγελο τους πιάνοντας ένα πινέλο ή ένα κομμάτι πηλό φτιάχνοντας κάτι από το τίποτα. Ότι κι αν είναι το αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα κάτι περισσότερο από το τίποτα.

Έχω καταλήξει ότι όλες οι δημιουργικές ασχολίες σε επιβραβεύουν καθώς δίνεις μορφή σε κάτι από το τίποτα. Είτε αυτό είναι μια τομάτα φαγώσιμη είτε ζωγραφιστή θα αναπτυχθεί και θα ωριμάσει μέχρις να είναι έτοιμο. Πάντα έχεις πεδίο να βελτιωθείς να αναπτύξεις το δικό σου στύλ και γιατί όχι να διακριθείς κιόλας αν είσαι ανταγωνιστικός τύπος και αντλείς κάποιο κίνητρο από την αναγνώριση των άλλων.

Ας μη μείνω όμως καθαρά σε δημιουργικά χόμπι αλλά και σε ασχολίες που σχετίζονται με τη φύση. Ορειβασία, αθλητισμός σε βουνά και θάλασσες, πεζοπορίες. Εξερεύνηση της Ελλάδας.  Θυμάμαι που μικροί όλοι θέλαμε να εξερευνήσουμε τον κόσμο αλλά τελικά αυτό μεταλλάχθηκε στο να πάμε κάπου διακοπές να μαντρωθούμε σε ένα ξενοδοχείο και να βγαίνουμε έξω μόνο για φαγητό. Άπειρες ιδέες και εναλλακτικές διαδρομές. Οτιδήποτε μας βγάζει έξω στη φύση.



Βέβαια πάντα υπάρχει το πρόβλημα του με τι να ξεκινήσει κάποιος. Με το τι να ασχοληθεί πέρα από αυτά που έμαθε από την οικογένεια του ή μέσω φίλων του.  Κανείς δεν ήξερε με τι θέλει πραγματικά να ασχοληθεί μέχρι που το δοκίμασε και γοητεύτηκε. Φυσικά λοιπόν θα πρέπει να δοκιμάσεις. Και για όσους φοβούνται την αποτυχία, είναι γεγονός ότι ίσως φας τα μούτρα σου και αποτύχεις οικτρά και αποδειχθείς εντελώς ατάλεντος σε αυτό που ξεκίνησες.  Όπως και να έχει όμως είναι καλύτερο το να αποτύχεις με επιτυχία παρά να επιτύχει η αποτυχημένη σου ως τώρα μη αναζήτηση του καλέσματος σου, είτε αυτό είναι καλλιτεχνικό, είτε αθλητικό, πνευματικό.




Και μην ακούω για το κόστος. Το κόστος είναι σχετικό. Μπορείς να κάνει αθλητισμό κάποιος με ελάχιστα έξοδα. Μπορείς να γίνει καλλιτέχνης κάποιος με ελάχιστο κόστος, σε μαθήματα που προσφέρονται οικονομικά από τον Δήμο που διαμένει ή ακόμη και εντελώς δωρεάν μέσω διαδικτύου από πληθώρα πηγών.


Επίσης το θέμα χρόνου είναι κάτι συζητήσιμο. Αφαιρούμε χρόνο από πράγματα που δεν μας χρειάζονται πραγματικά και ούτε μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Λίγο λιγότερο καθισιό, λίγο λιγότερο τηλεόραση, λίγο λιγότερο αντιπαραγωγικό κους κους και ξαφνικά θα βρεθεί ο χρόνος για τα τόσα ενδιαφέροντα που θα μας αλλάξουν. Που θα αντιστρέψουν όσα η βαρύτητα, ο χρόνος αλλά και οι καταστάσεις προσπαθούν. Το να μας ισοπεδώσουν δηλαδή, σωματικά και ψυχικά.







Κάτι.



Ας κάνουμε κάτι.



Ας φέρουμε πίσω τα χαμόγελα.



Ας εμπνεύσουμε άλλους να κάνουν το ίδιο.



Αλλά πρώτα για να γίνει αυτό ας αλλάξουμε εμείς.

Και κάποια στιγμή ο κόσμος θα αλλάξει.

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share

About George Kontogiannis

🇬🇷Father of three 👫🙆 Marathoner 🏃🏼 Triathlete🏊🚴🏼🏃🏼 AlmiraMan💪🏻 Trumpeteer🎺 Novel Writer 📝 Life is too short to wait. Live today! ✨✨✨ apogeiwsh.blogspot.com

Related Post