Life is too short to wait. Live Today!

Life is too short to wait. Live Today!

Απογείωση οικονομικών με Dave Ramsey


Dave Ramsey, μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που έχει κατηγορηθεί όσο κανένας άλλος από τα κοράκια της οικονομίας αλλά και τους αφέντες δημιουργίας χρέους και φτωχοποίησης των πάντων, τόσο που αξίζει την απερίσκεπτη προσοχή μας.






Αυτή τη στιγμή η παγκόσμια οικονομία είναι μια τεράστια φούσκα χρέους. Ο ένας δανείζει στον άλλο με σκοπό αφενός να εξυπηρετήσει μια κατάσταση, αφετέρου να κερδοσκοπήσει από την τοκοφορία. Και κανένα πρόβλημα δεν θα υπήρχε αν δεν ήταν τόσο αισχρό και απαράδεκτο όλο αυτό το σύστημα που επιτρέπει στις κεντρικές τράπεζες του πλανήτη να τυπώνουν ΟΣΟ χρήμα επιθυμούν και μετά να κερδοσκοπούν εναντίων κρατών, εταιριών αλλά και απλών πολιτών με την είσπραξη τόκων αλλά και την υφαρπαγή περιουσιακών στοιχείων όταν κάτι πάει στραβά και δεν μπορείς να πληρώσει ο δανειολήπτης. Οι παλιές εποχές που οι τράπεζες δανείζονταν από τους καταθέτες τους δίνοντας σημαντικά υψηλούς ετήσιους τόκους έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.  Και συχνά πηγαίνει κάτι στραβά σε μια ψεύτικη παγκόσμια οικονομία που μια μια από τις οικονομικές φούσκες σκάνε και έχουν δημιουργήσει ένα ρολερκόστερ αστάθειας.


Το ακόλουθο είναι Βιβλικό απόσπασμα και ισχύει σε όλη την ιστορία της καταγεγραμμένης ανθρώπινης ιστορίας, πιθανόν και παλαιότερα :

“The rich rule over the poor, and the borrower is slave to the lender"


Όσοι δεν έχουν κοντή μνήμη και δεν έχει ξεκουδουνιάσει το μυαλό τους από τα θεάματα και τη σκουπιδοτηλεόραση θα θυμούνται τον παροξυσμό που παρατηρήθηκε τις χρυσές εποχές μετά των Ολυμπιακών Αγώνων που περισσότερο μας καλούσαν οι τράπεζες για να μας διευκολύνουν σε οτιδήποτε είδους δάνειο επιθυμούσαμε παρά η μαμά για να δει αν φοράμε ζακέτα, αν κλείνουμε το σπίτι, αν προσέχουμε για ύποπτες κινήσεις στη γειτονιά. Διακοποδάνεια, δάνεια για αυτοκίνητα, δάνεια για επισκευές, δάνεια για κάθε είδους ανάγκη υπαρκτή η μη υπαρκτή.  Κάρτες πιστωτικές μοιράζονταν σε άνεργους, υπέρογκα δάνεια για κατασκευή μεγαθηρίων δόθηκαν σε ανθρώπους χωρίς καμία οικονομική σταθερότητα. Πραγματικά εγκλήματα που τελικά δημιούργησαν μια γενιά ασφυκτικά υπερχρεωκοπημένων νοικοκυριών, κατασχέσεις περιουσιών, κύμα αστέγων,  δυστυχία, πείνα και άγνωστος αριθμός αυτοκτονιών ή φυγάδων στο εξωτερικό που αυτοεξορίστηκαν και καταδικάστηκαν να ζουν μακριά από τον τόπο τους που εδώ καταζητούνται από το νόμο και τις τράπεζες.

Πλήρωσε ποτέ κάποιος για αυτά τα εγκλήματα των δανειστών και όσων χειραγώγησαν την κατάσταση προκειμένου να κερδοσκοπήσουν? Όχι. Α θυμάμαι όμως ότι οι ιδιωτικές τράπεζες φτάσανε πολλές φορές να επαιτούν τη βοήθεια του κρατικού μηχανισμού και να κρατώνται στη ζωή με ενέσεις "ρευστότητας", πολλά δις από τη φορολογία όλων μη τυχόν κλείσουν τα ρημαδομάγαζα τους και δε μπορέσουν πάλι να μας ξανακαταστρέψουν. Τα δις αυτά ξαναφύγαν στο εξωτερικό και πάλι δηλώνουν ότι είναι σε μειονεκτική θέση. Πάλι τα ίδια δηλαδή.


Και όλα αυτά γίνανε πραγματικότητα γιατί κανείς δεν μας δίδαξε ποτέ σε καμία τάξη για τον ασφαλή τρόπο λειτουργίας του χρήματος, για το πως να διατηρήσει κάποιος μια σταθερότητα στα οικονομικά του με σκοπό την ευημερία.

Στην αντίπερα όχθη όμως του Ατλαντικού, ένας τύπος ονόματι Dave Ramsey, έχοντας ο ίδιος περάσει από τις οικονομικές συμπληγάδες πριν 30 χρόνια, αποφάσισε ότι ο τρόπος λειτουργίας της ζωής μας βασισμένος στο χρέος δεν οδηγεί πουθενά. Και έτσι αποφάσισε να ξεκινήσει μια ραδιοφωνική εκπομπή μιλώντας με ανθρώπους δίνοντας συμβουλές για τη διαχείριση των οικονομικών του. Έκτοτε έχει γράψει βιβλία, δίνει διαλέξεις, ενώ έχει ιδρύσει και σειρά με online μαθήματα για όσους θέλουν επακριβή πληροφόριση για το πως θα κινηθούν με τα οικονομικά τους.


Υπόψιν δεν είναι ο τύπος που θα σου πει να ρίξεις τα λεφτά σου σε κάποιο αμοιβαίο κεφάλαιο, τίποτα κρυπτονομίσματα η σε κάποια πυραμιδωτή απάτη, είναι απλά ένας τύπος που μπορεί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να σε βοηθήσει να εξολοθρεύσεις ένα ένα όλα τα δάνεια σου, να μάθεις να ξεχωρίζεις την ανάγκη από το περιττό, το αχρείαστα καταναλωτικό από το ουσιώδη. Και κάπως έτσι τελικά να μπεις σε μια διαδικασία να ζεις μια ζωή προσανατολισμένη στην οικονομική σταθερότητα, πράγμα που θα σου επιτρέψει να χτίσεις την καθημερινότητα σου όπως την επιθυμείς σε στιβαρές βάσεις και όχι ως χάρτινο πύργο.




Γνώση + Αποφάσεις = Οικονομική κατάσταση
 
Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται κανείς στα οικονομικά του είναι αποτέλεσμα μιας σειράς αποφάσεων που λαμβάνει τα τελευταία χρόνια. Οι αποφάσεις του, όποιες ήταν αυτές,  εξορθολογίζονται βάσει των γνώσεων του. Και οι γνώσεις του ήρθαν από τα πλαίσια εκπαίδευσης και ενημέρωσης του, την παρατηρητικότητα του για τη λειτουργία του κόσμου αλλά και το εγγενές οικονομικό περιβάλλον.
Ο Dave λέει ότι έχουμε ελλειπή εκπαίδευση στη διαχείριση του χρήματος και η απίστευτη άγνοια που έχουμε μας βάζει σε κίνδυνο από τη στιγμή που ενηλικιωνόμαστε και μπαίνουμε στον οικονομικό κύκλο της ζωής. 

Είναι θέμα εκπαίδευσης λοιπόν, ένας που θα μάθει πως να διαχειρίζεται τα χρήματα του, θα μάθει να τα χρησιμοποιεί και πιο σωστά, θα παίρνει καλύτερες και ποιοτικότερες αποφάσεις στο εξής και αυτό θα τον οδηγήσει τελικά στο να βελτιώσει την συνολική κατάσταση στην οποία βρίσκεται.


Ένα από τα παραδείγματα που λέει ο Dave είναι ότι "Αγοράζουμε πράγματα που δε χρειαζόμαστε, για να εντυπωσιάσουμε και να παραβγούμε με τους αυτούς που δεν χρειαζόμαστε στις ζωές μας και δε θα έπρεπε να μας απασχολούν".  Όλοι ξέρουμε μια ιστορία μιας γειτονιάς που αλυσιδωτά όλοι (τις χρυσές εποχές) πήραν ένα νέο αυτοκίνητο ενώ το αυτοκίνητο τους είχε αρκετή ζωή ακόμη και θα μπορούσε να τους εξυπηρετήσει κάποια χρόνια ακόμη. Αλλά όχι, πήρε ο γείτονας bmw? Εμείς τι είμαστε, παρακατιανοί και φτωχοί συγγενείς? Ε όχι, θα πάρουμε κι εμείς, Audi. Πήρε αυτός 1800cc? Εμείς θα πάρουμε το καλύτερο με τα 2000cc.  Τελικά και οι δυο τα έχουμε παρκαρισμένα στην πυλωτή και φροντίζουμε για τον συχνό καλωπισμό του αμαξιού κυρίως, να αστράφτει να φαίνεται ότι υπάρχει χρήμα, αίγλη και άνεση, ενώ στην ουσία δεν έχουμε λεφτά για να του βάλουμε βενζίνη να βολτάρουμε μιας που πληρώνουμε το γραμμάτιο.

Και κάπως έτσι... έχουν γεμίσει οι μαρίνες με γιοτ που κανείς δεν ταξιδεύει, κότερα που λιάζονται και έχουν γίνει τέλεια λημέρια για γλάρους, βίλες που μένουν άδειες από ζωή γιατί με το που ανοίξεις τις πύλες για να καλέσεις τους φίλους σου, αυτό συνεπάγεται και έξοδα (καφέδες, μπύρες, φαγητά), που να μπαίνεις σε έξοδα.

Ο Dave Ramsey βρίσκεται σε πόλεμο με τις πιστωτικές κάρτες.

Ο Dave είναι πολέμιος του πλαστικού χρήματος και το τεκμηριώνει τέλεια. Λέει, και πλέον το διαπιστώνω κι εγώ, ότι σε μια συναλλαγή η πράξη αυτή καθ'αυτή δεν ενεργοποιεί αισθητήρια πόνου. Και εξηγούμαι. Παίρνεις από το ράφι το προϊόν, βαδίζεις ως το ταμείο, δίνεις την κάρτα σου, την τρίβουν ανέπαφα 10 φορές στο ματζαφλάρι ανάγνωσης καρτών, κάνει ΜΠΙΜ, την παίρνεις πίσω και φεύγεις με την κάρτα στο χέρι και το προϊόν. Zero pain. Φαίνεται πως δεν έχεις χάσει τίποτα στα αλήθεια. 

(έχει γίνει πανεπιστημιακή μελέτη για τα αισθητήρια του πόνου που ενεργοποιούνται όταν πληρώνεις μετρητοίς κάτι ακριβό για να αγοράσεις ένα προϊόν ενώ δεν υπάρχει κάποια ευασθητοποίηση όταν η πληρωμή γίνεται βάζοντας την πλαστική καρτούλα μπροστά από το μηχάνημα. Αυτό γίνεται γιατί δεν έχεις κάποια ορατή απώλεια. Αυτό που έδωσες στο μηχάνημα ξαναήρθε πίσω, η κάρτα σου, έστω και πιο ...άδεια. Αλλά δεν βλέπεις τι γίνεται στο πίσω μέρος που να βλέπεις ότι πόσο κατέβηκε το ποσό από το αποταμιευμένο σου, ή πόσο ανέβηκε το χρέος στην πιστωτική σου, το μυαλό μας δεν λειτουργεί τόσο πολύπλοκα, εκείνη τη στιγμή, μετά τα καταλαβαίνεις όταν έρχεται η λυπητερή).

'Έχεις δοκιμάσει ποτέ να αγοράσεις με 20ευρα ένα πραγματικά ακριβό τηλέφωνο όπως αυτά τα νέα Iphone; Πονάει και μόνο η διαδικασία καταμέτρησης τόσου χρήματος.  Όμως ο κόσμος έχει φύγει από αυτή τη διαδικασία του υλικού χρήματος. Μας έχουν νουθετήσει την ιδέα ότι το άυλο χρήμα είναι ασφαλέστερο, γιατί με τόση εγκληματικότητα κινδυνεύεις να το χάσεις αν το κουβαλάς μαζί σου. Λέγοντας ένα βολικό ψέμα στον εαυτό του, ότι δηλαδή το τεχνολογικό αυτό θαύμα το έχουν όλοι, άρα το θέλω κι εγώ γιατί θα με εξυπηρετεί καλύτερα από αυτό που έχω, έρχεται αντιμέτωπος με την άβολη αλήθεια της πραγματικότητας να πρέπει για πολλούς, αμέτρητα πολλούς μήνες να πληρώνει τη δόση του κινητού.


Τι λέει ο Dave Ramsey εν ολίγης. 7 βήματα.


1. Δημιουργία κεφαλαίου ανάγκης 1000 ευρώ για απρόσμενα ανελαστικά έξοδα (γιατροί, χαλασμένο όχημα απαραίτητο για εργασία πχ)
2. Πληρωμή χρέους με τη μέθοδο της χιονοστιβάδας χρέους. Πληρωμή πρώτα τα μικρότερα σε αριθμό μικροδάνεια και έπειτα τα μεγαλύτερα. (ώστε να λειτουργεί και ο ψυχολογικός παράγοντας του να έχεις λιγότερα δάνεια και να έχουν φύγει κάποια από τη μέση, ακόμη κι αν τα μικρότερα έχουν μικρότερο επιτόκιο, απλά να νιώθεις ότι έχεις αρχίσει να κερδίζεις μάχες...)
3. Συγκέντρωση οικονομικού αποθέματος 3-6 μηνών για την περίπτωση απώλειας εργασίας κατά την οποία θα έχεις το κεφάλαιο να μην ξαναχρεωθείς μέχρι να βρεις μια εργασία.
4. Επένδυση 15% του εισοδήματος σε λογαριασμούς που αποφέρουν τοκοφορία (δύσκολο εδώ στην Ελλάδα αυτό)
5. Συγκέντρωση χρημάτων για τις σπουδές των παιδιών. (αυτό εδώ θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι το κεφάλαιο για φροντιστήρια του Λυκείου αλλά και τα έτη σπουδών)
6. Πρόωρη πληρωμή στεγαστικού δανείου.
7. Δημιουργία πλούτου, αφθονίας αλλά και κοινωνικές ευεγερσίες με μέρος αυτού.







Ένας χρόνος με το πλάνο του Dave Ramsey σε δράση


Καταρχάς πριν γράψω κάτι στο blog, στο αποθετήριο καλών αναμνήσεων, σε αυτό το τελευταίο μου απάγκιο στον ηλεκτρονικό κόσμο, το δοκιμάζω. Δε θα είχε κάποιο νόημα να προτείνω κάτι που δεν έχω ο ίδιος κάποια προσωπική εμπειρία.  
Προσωπικά βρισκόμουν σε μια λειτουργία "αυτόματης πτήσης". Ναι μεν έβγαιναν όλες μου οι υποχρεώσεις αλλά πάντα ένιωθα ότι τα χρήματα δεν είναι αρκετά για τίποτα περισσότερα από το να βγει ο μήνας.  Η ανάγκη θεσμοθέτησης ένα σχεδίου διαχείρισης μιας ενδεχόμενης κρίσης, ένα πλάνο καλύτερης και αποδοτικότερης διαχείρισης ήταν επιτακτική τελικά. 


Μια από τις διαδικασίες που μπαίνεις με τον Dave Ramsey είναι η καταγραφή όλων των εξόδων σε μια λίστα επ' ακριβώς η μια κάτω από την άλλη καθώς και το ποσό που απαιτείται για την κάθε μια. Πέρα από τα μηνιαία σταθερά έξοδα όπως σουπερμάρκετ, μαθήματα, είναι και τα τριμηνιαία όπως Δεη, το νερό ή και τα ετήσια όπως τέλη κυκλοφορίας και ασφάλεια αυτοκινήτου. 

Κάπου χάνεται η μπάλα πάντα με τα ετήσια έξοδα. Δηλαδή δεν σου έρχεται ξαφνικά τα τέλη κυκλοφορίας τον Δεκέμβρη και συνεπώς ο Δεκέμβρης είναι ένας "κακός" μήνας για τα οικονομικά. Όχι. Το σήμα κυκλοφορίας από τη στιγμή που έχεις όχημα σε κυκλοφορία είναι κάτι που έρχεται από τον Γενάρη που ξεκινά κάθε έτος και έρχεται η ώρα πληρωμής τον Δεκέμβρη. Αν κάθε μήνα ξεκινώντας από τον Ιανουάριο έβαζες στην άκρη 20 ευρώ * 12 μήνες στο τέλος του έτους θα είχες στην άκρη 240 ευρώ έτοιμα να τα πληρώσεις για τα τέλη κυκλοφορίας.  Αν δεν έχεις κάνει αυτό τον προυπολογισμό του εξόδου θα κληθείς να πληρώσεις το Δεκέμβρη ξαφνικά 240 ευρώ και ναι, είναι αρκετά χρήματα για να χωρέσουν στα υπόλοιπα έξοδα του μήνα από μόνα τους.

Το ίδιο συμβαίνει και με την ασφάλεια. Διαιρείς το ετήσιο κόστος δια 12 και κάθε μήνα αφήνεις αυτό το ποσό σε ένα φακελάκι.  Το ίδιο και με το service του αυτοκινήτου.
Προσωπικά βάζω 60 ευρώ σε ένα φακελάκι κάθε μήνα και τα ποσά μαζεύονται και είναι διαθέσιμα στην ώρα τους για τη στιγμή που θα χρειαστούν.

Στην αντίπερα όχθη σε σχέση με τον Dave Ramsey, οι τράπεζες εκεί γύρω στο Δεκέμβρη διαφημίζουν την πληρωμή των τελών κυκλοφορίας με πιστωτική κάρτα σε άτοκες δόσεις. Δηλαδή να μεταθέσεις το έξοδο αυτό σπασμένο σε 12 δόσεις για έπειτα, αν έχεις χρήματα να το πληρώσεις. Και φυσικά δε θα σου δίναν έτσι χατηρικό χρήμα αν δεν ήταν μια καλά μελετημένη μπίζνα να κερδοφορεί από το ποσοστό των ανθρώπων σε οικονομική αστάθεια που δεν θα έχουν να πληρώσουν τις δόσεις τους και θα αναγκάζονταν σε τοκισμό των οφειλών τους και μεγένθυση του χρέους που δημιούργησαν. 


Δεν ξέρω αν μπορείς να καταλάβεις τη διαφορά, δεν απαιτεί κάποια ιδιαίτερη νοσημοσύνη πέρα από λίγο επιφυλακτικότητα ως προς το "δωρεάν" πλαστικό χρήμα που σου προσφέρουν κι αν δεν μπορείς να επιστρέψεις, την έβαψες.


Το σύστημα αυτό με τον προυπολογισμό εξόδων, τη δημιουργία φακέλων για να κρατάς τα χρήματα και να τους δίνεις μια συγκεκριμένη αποστολή λέγεται "Cash Envelope System" και είναι κάτι που και οι παππούδες μας το κάναν ως τακτική. Κάπου στην πορεία χάθηκε η μπάλα όσο υπερβομβαρδιστήκαμε με τα καταναλωτικά προϊόντα, τις τράπεζες, το πλαστικό χρήμα και τον καταναλωτισμό.












Αν έχεις φτάσει ως εδώ, συγχαρητήρια, φαίνεται ότι δε τα έγραψα εντελώς άδικα όλα αυτά

Το κανάλι του Dave είναι ΕΔΩ και σε αφήνω να το εξερευνήσεις με το χρόνο σου :
 https://www.youtube.com/user/DaveRamseyShow


Σου φάνηκαν υπερβολικά όλα αυτά που έγραψα και πιθανών κάνω λάθος?  Ε πάρε και μια από τις πολλές μελέτες που λένε για το πως χρησιμοποιώντας πλαστικό χρήματα ξοδεύουμε πολύ μεγαλύτερα ποσά αλλά και δανειζόμαστε με μεγαλύτερη ευκολία :  οπλίσου με υπομονή και ΔΙΑΒΑΣΕ ή κατέβασε τη δημοσιευμένη έρευνα ΕΔΩ (στην Αγγλική)



Τέλος ... δες κι αυτό το πολύ πολύ καλό καρτούν για τη δημιουργία του χάρτινου &πλαστικού χρήματος που δεν έχει κανένα αντίκρυσμα σε κάποιο φυσικό υπαρκτό αντικείμενο, γη, χρυσό, ασήμι, οτιδήποτε ...  και για το πως χρησιμοποιείται αυτό για φτωχοποιεί όλο και περισσότερους ανθρώπους ως μονάδες αλλά και ολόκληρα έθνη.

Previous
Next Post »