Life is too short to wait. Live Today!

Life is too short to wait. Live Today!

Brevet Νεμέας 2015. Μια θεαματική ταλαιπωρία!

31 Ιανουαρίου 2015.


Αν κάποια μέρα  ξυπνήσεις με περιηγητικές ανησυχίες ποδηλατοτουρισμού, φορέσεις τα αθλητικά σου ρούχα, βάλεις στο τσαντάκι σου προμήθειες και ανέβεις  τελικά στο ποδήλατο αποφασισμένος να κάνεις καμιά μεγάλη βόλτα, εδώ δίπλα ως τη Νεμέα ας πούμε, Γενάρη μήνα με 6 μποφόρ κόντρα ΝΔ αέρα... Ξανασκέψου το.












Το σκέφτεσαι ακόμη, όμως ε? Σε τρώει. ok. Λοιπόν, μισό λεπτό να σε ξυπνήσω από το  όνειρο με τη σκληρή πραγματικότητα που θα βρεις μπροστά σου.  Φαντάσου να κάνεις πετάλι 6 ώρες και η σέλα να έχει γίνει ο πιο μισητός σου εχθρός. Μπροστά σου να βρίσκεται όλη η συνεχόμενη ανηφόρα από Κόρινθο μέχρι τη Νεμέα, (προς Σολωμό - Χιλιομόδι και Δερβενάκια έπειτα...) να βάζεις όλη σου την -ήδη στραγγισμένη- δύναμη  και το κοντέρ να δείχνει ότι προχωράς μόλις με  5km/ώρα από τον υπερβολικά πολύ  κόντρα άνεμο. Παράλληλα ο φιδογυριστός δρόμος προς τα Δερβενάκια να μη τελειώνει, η ανηφόρα να μη δείχνει έλεος και το ηθικό να έχει κατέβει πιο χαμηλά από το ναδίρ. Και κάπου εκεί μεταξύ οδύνης και εκστομισμού όλου του γνωστού υβρεολογίου σου, ο αέρας να δυναμώνει κι άλλο ενώ  μια ακόμη πιο απότομη ανηφόρα ορθώνεται σα τοίχος μπροστά σου.





(Ιστορική αναφορά στα Δερβενάκια. Μα καλά, πώς να μη πάθει πανωλεθρία ο Δράμαλης στα Δερβενάκια? Είτε πεζός, είτε καβαλάρης δίνεις μάχη να ανέβεις. Οι ταμπουρωμένοι Έλληνες στα υψίπεδα και στις πλαγιές είχαν τακτικό πλεονέκτημα ενώ οι Τούρκοι φτάνανε πάνω ξεψυχισμένοι χωρίς ανάσα και στοιβάζονταν σωρούς τα σώματα...)

Παρόλα αυτά, είχε και αναλαμπές λιακάδας ο καιρός κι εγώ όσο κι αν έβριζα στο Χιλιομόδι και στα Δερβενάκια τελικά επέζησα και από την επόμενη μέρα ήμουν μια χαρά. Ίσως και δυο.


Ας επιστρέψω για λίγο όμως στο Brevet πάλι. Λένε ότι κάθε brevet ακόμη και στην ίδια διαδρομή να πραγματοποιήσεις είναι κάθε φορά διαφορετικό. Λογικό. Οι συνθήκες αλλάζουν, εσύ ο ίδιος είσαι διαφορετικός κάθε φορά. Διαφορετική φυσική κατάσταση, διαφορετική προετοιμασία. Και είναι και τα έκτακτα και τα απρόβλεπτα φυσικά.

Έχω πάει λοιπόν στο Brevet Νεμέας το 2013 και 2014. Το 2013 πρωτάρης σε αποστάσεις, αγύμναστος, παλιό ποδήλατο αλλά εξαιρετικές καιρικές συνθήκες.
Το 2013 πιο έμπειρος, πιο προετοιμασμένος, πιο απ´όλα, με καινούργιο ποδήλατο αλλά και συνεχόμενη βροχή και μουσκίδι από Νεμέα ως Ελευσίνα.

Φέτος... Είχαμε άλλα κόλπα. Νέα. Ώστε να μη βαριόμαστε με τη ρουτίνα.
Τρία στοιχεία χαρακτήρισαν τη συμμετοχή μου για τρίτη συνεχόμενη φορά στο brevet Νεμέας. Γόνατο σε ανάρρωση που τσίμπαγε στα πρώτα ανηφορικά χιλιόμετρα και έπρεπε να προσέχω -όσο γίνεται να μη το ζορίζω- , γαστρεντερίτιδα σε εξέλιξη (αθάνατο Imodium μου χάρισες το podium...) και κόντρα αέρας. Η αλλιώς η Σάρα, η Μάρα και το κακό συναπάντημα.....


Οπότε δεν ήταν και οι καλύτερες συνθήκες για να κρατήσω γρήγορο ρυθμό και να επιδοθώ στο κυνήγι του ρολογιού κόντρα στον παλιό μου εαυτό και τις περυσινές επιδόσεις. 

Ο στόχος ήταν ένας. Να βγει το brevet σε πείσμα του γονάτου και της γαστρεντερίτιδας που 3 χρόνια είχα να αρρωστήσω και την έπαθα 2 μέρες πριν. Οπότε αυτή η μέρα ήταν καθαρά survival.


Και όσο πλησίαζε προς το τέλος διάφορα μικρογεγονότα δοκιμάσαν την υπομονή τόσο του Αντώνη που το βγάλαμε παρέα όσο και τη δική μου. Ας πούμε το λάστιχο που έσκασε στα τελευταία km στη τελευταία ανηφόρα πριν εμφανιστούν μπροστά μας τα διυλιστήρια Ελευσίνας και μια λάθος στροφή που μας κόστισε 6 χιλιόμετρα επιπλέον και εξτρά άγχος για τον χρόνο μέχρι να βγούμε στο σωστό δρόμο και τελικά να τερματίσουμε αυτό το ατέλειωτο brevet.

H διαδρομή στο strava.

Αρκετά όμως με τη γκρίνια και τη κλάψα. Ωραία ήταν. Θα ξαναπάμε και θα το ευχαριστηθούμε πιο πολύ την επόμενη φορά.
Ας μιλήσουν οι φωτογραφίες!


Σκούρα τοπία στο βάθος. Κακά μαντάτα.



Φωτιά?

Σα να καίγεται το Μελετάκι. Τελικά εμείς καήκαμε να το ανέβουμε.

Ανηφόρες




Περιχαρής στο πρώτο ίσιωμα που κράτησε για λίγο όμως.



Γιατί οι ανηφόρες ήταν πολλές.


Πάρα πολλές


Drafting η αλλιώς κολλητήρι ή αλλιώς οικονομία δυνάμεων



Πανδαισία χρωμάτων. Το ροζ πράγμα είναι ισοτονικό διάλυμα με γεύση φράουλα






Χωρίς γάντια μιας και ο ήλιος μας φούντωσε




@Ισθμός Κορίνθου


Το Bianchi Impulso με πλήρη τουριστική εξάρτηση

Ακροκόρινθος

Όταν η φύση σε καλεί, τα ποδήλατα τα παρατάς όπου να'ναι






31km για Ναύπλιο. Κάποια χρονιά δε θα αντέξω και θα πάω αριστερά




Γεράνια όρη στα αριστερά, Λουτράκι.

Φτερωτός Πήγασος @Κόρινθος


Επιστροφή με φώτα τη νύχτα




Προσθήκη λεζάντας




https://www.strava.com/activities/248850685



ΥΓ  Αν θες να διαβάσεις και για άλλες τέτοιες ποδηλατικές διαδρομές ΠΑΤΗΣΕ ΕΔΩ.



------------------





Αν τρέχεις σε Brevet ρίξε μια ματιά σε ένα πρόσφατο Review που έκανα για το Polar V650 Cycling GPS

Polar V650 GPS υπολογιστής ποδηλάτου - Review - Αναλυτική παρουσίαση






Polar V650 GPS υπολογιστής ποδηλάτου - Αναλυτική παρουσίαση - δοκιμή

















--------------------------



Ψάχνεις γενικότερα για εξοπλισμούς? Ρίξε και εδώ μια ματιά για τον τρέχον εξοπλισμό που χρησιμοποιώ:

Εξοπλισμός τριάθλου (τι χρησιμοποιώ σε προπονήσεις - αγώνες τριάθλου - Brevet - τρέξιμο)

Previous
Next Post »

2 σχόλια

Click here for σχόλια
Myrto
admin
3 Φεβρουαρίου 2015 στις 10:35 π.μ. ×

Το μονο που θα πω ειναι WOOOOOOOOW!

Reply
avatar
5 Φεβρουαρίου 2015 στις 12:32 π.μ. ×

Κι εγώ μέρες μετά, από τη θέρμη και την ασφάλεια του σπιτιού, από τις ανέσεις και τη χαλαρή ατάραχη καθημερινότητα τα βλέπω ξανά, με θαυμάζω λίγα δευτερόλεπτα πριν αγγίξει το ναρκισιστικό η δειάρκεια αυτή και αναφωνώ : wow, θέλω κι άλλο!

Reply
avatar