Life is too short to wait. Live Today!

Life is too short to wait. Live Today!

Ταξίδι με τη μοτοσικλέτα μου, την Ιταλίδα Piaggio X-Evo

Πάντα αναρωτιόμουν τι καταλαβαίνουν όσοι ταξιδεύουν με μοτοσικλέτα...















Γιατί επιλέγουν δυο τροχούς αντί της άνεσης ενός οχήματος που μπορούν να ακούνε μουσική, να έχουν το καλοριφεράκι στο φουλ, να έχουν φορτώσει γατιά, σκυλιά, ρόπαλα του γκολφ, σανίδες του surf, ποδήλατα αλλά και πεθερά.














Στη μοτοσικλέτα τι χωρά; Εάν τυχόν υπάρχει μπαγκαζιέρα έχεις ένα μικρό χώρο να βάλεις τα βασικά κι απαραίτητα. Επιπλέον ένα σακίδιο στην πλάτη? Να βάλεις και πλαϊνές βαλίτσες και να το κάνεις μουλάρι;

Ως εκεί.

Α ξέχασα. Χωρά και τη μηχανόβια γκομενά σου που έχει αποκηρύξει τις ανέσεις όλες για το προνόμιο να σε έχει αγκαλιά.

Μινιμαλιστικός τρόπος ταξιδιού με όσα είναι πραγματικά απαραίτητα. Super like. 😎😜



















Στη περίπτωση μου, οι αποθηκευτική δυνατότητα της  Ιταλίδας  μου είναι  81 λίτρα ενιαίος χώρος αποθήκευσης κάτω από την σέλα και πρόσβαση σε αυτόν από τη σέλα αλλά και από το "πόρτ-παγκάζ"!!! (ω, έχει και τέτοιο...)









Αυτός ο χώρος ήταν αρκετός για ένα ταξιδάκι στην Δυτική Ελλάδα solo. Και τώρα στο διαταύτα. Οδηγείται ευχάριστα για τόση ώρα ταξίδι η μοτοσικλέτα;

Πηγαίνοντας στο Αγρίνιο, πήγα όλη τη διαδρομή από τους μεγάλους νέους δρόμους. (Εθνική Οδό Αθηνών Κορίνθου Ε08, έπειτα Ολυμπία Οδός Α8/Ε94 (επιτέλους η κατακόμβη έγινε παρελθόν...), Ιονία Οδός Α5.

Η προστασία από τον αέρα στον θώρακα ήταν ικανοποιητική ενώ ένιωθα ότι στα πολλά χιλιόμετρα (120+) είχα περισσότερη κόντρα στο κράνος που το έκανε λίγο κουραστικό. Λιγο περίεργο είναι φυσικά να μην έχεις ταχύτητες και να πρέπει να κρατάς ελαφρά το γκάζι στη μηχανή για να μην απεμπλέξει ο αυτόματος συμπλέκτης και ρολάρει ανεξέλεγκτα το μηχανάκι. Αυτό θα έλεγα είναι το μόνο περίεργο στην οδήγηση ενός μεγάλου σκούτερ,
    

Δεδομένου του καιρού με θερμοκρασίες 7-11 βαθμούς σύμφωνα με το θερμόμετρο στη μοτοσικλέτα έφτασα Ρίο πριν αρχίσω να νιώθω ότι κρυώνουν τα πόδια μου. Από εκεί και μετά ο συνδυασμός Δύσης του ηλίου, υγρασίας της Αιτωλοακαρνανίας και κρύου με έκανε να νιώθω όλο και πιο έντονα τα πόδια να παγώνουν.

Το χειμερινό μακρύ τζάκετ με ύφασμα Cordura ήταν αδιαπέραστο και με έβγαλε παλικάρι. Ευχαριστίες πολλές στον φίλο Κωστή για Jacket &κράνος που μου έδωσε για το ταξίδι...!!! 👌🙌🏻


Στην επιστροφή από το ύψος του Ξυλόκαστρου κατέβηκα παλιά Εθνική και γύρισα πιο αργά από εκεί κάνοντας πιο ευχάριστο το ταξίδι. Αρκετά προτιμότερο οδηγικά να πηγαίνεις παλιά Εθνική οδό με ταχύτητες 60-80 από το να χασμουριέσαι στις  ατέλειωτες ευθείες με 110-120χλμ.


Κόστος; 
Η μηχανή έφτασε Αγρίνιο 270λχμ με 16 ευρώ καύσιμα. Στην επιστροφή που γύρισα πιο αργά από παλιά Εθνική έκαψε 13.5 ευρώ.


... Άνοιξη πλησιάζει πλησιάζει και σκέφτομαι κι άλλες αποδράσεις με την Ιταλίδα...!!!!!!





Previous
Next Post »