Life is too short to wait. Live Today!

Life is too short to wait. Live Today!

Ανασκόπηση 2018 - Στόχοι για το 2019

Ήταν μια σπουδαία χρονιά, μια χρονιά που πάλεψα με το χρόνο...





Από Μάη μέχρι Οκτώβρη κυριολεκτικά είχα επιδοθεί σε ένα κυνήγι του χρόνου για να προλαβαίνω τις προπονήσεις που ο όγκος μεγάλωνε όσο πλησιάζε η μέρα του Ocean Lava Rhodes 226, αγώνα απόστασης Iron στη Ρόδο. Σε αυτή την Οδύσσεια πυξίδα και οδηγός ήταν ο Γιάννης Λουκάς, ο προπονητής μου που φρόντισε να με προετοιμάσει.


Το ταξίδι έγινε, η μάχη στη Ρόδο δόθηκε, κατάφερα να τερματίσω ακμαίος τον αγώνα και επαλήθευσα το απίθανο "Anything is Possible" που ισχύει φυσικά, αρκεί να είσαι έτοιμος να κάνεις και τις απαραίτητες θυσίες για το στόχο σου.


Το έπαθλο? Πρωτίστως η ηθική ικανοποίηση ότι δεν χάθηκε μάταια τόσος χρόνος εκείνους τους μήνες προετοιμασίας αλλά και ως υλικά αναμνηστικά το μπλουζάκι του αγώνα και το υπερτέλειο ονομαστικό μετάλλιο τερματισμού ! 


Ocean Lava Rhodes Finishers T-shirt





Ocean Lava Rhodes Polar V800 log





Φυσικά για να γίνει όλο αυτό το εγχείρημα απαιτήθηκαν πολλές πολλές ώρες προπόνησης τις οποίες το Strava συνοψίζει με αυτό το κλιπάκι πολύ σύντομα :








Πλάνα για το 2019


Αργό χειροκρότημα.

Θαυμαστικά, πολλά θαυμαστικά. Όσοι με ξέρουν, έχουν διαπιστώσει αλλαγές στη συμπεριφορά μου. Am I going cuckoo? Μια σημαντική είναι ότι γυρνάω σα την άδικη κατάρα με ένα κινητό δεκαετίας που απλά τηλεφωνεί, τηλεφωνιέται και στέλνει sms καταργώντας το "smartphone" σε μια προσπάθεια να καταφέρω την "Απόδραση από το κελί του κινητού" . Επίσης ακόμη λιγότεροι έχουν διαπιστώσει ότι ... έχω αρχίσει και καταργώ κάποιες από τις ευκολίες των προπονητικών ρολογιών.

Έχοντας διαπιστώσει ΠΟΣΟ σημαντικός είναι ο χρόνος, αποφάσισα πως αυτή τη χρονιά θα διοχετεύω απλά "χρόνο" στις προπονήσεις μου και θα καταγράφω μόνο αυτό. Ούτε παλμούς, ούτε cadence, ούτε μέση ταχύτητα, ούτε χιλιόμετρα ούτε ΤΙΠΟΤΑ από όλα αυτά. Κάπου έχω νιώσει ότι κάπου χάθηκε η μαγεία και η απόλαυση των αθλημάτων όταν είσαι σκλάβος του ρολογιού, της επίδοσης, του μέσου ρυθμού και του αν κατάφερες καλύτερες επιδόσεις στα Strava Segments.  Πραγματικά ΠΟΥ είναι η απόλαυση του να είσαι Data Junkie και να κοιτάς ηλεκτρονικά πριν, κατά τη διάρκεια και αφότου ολοκληρώσεις μια προπόνηση στο ύπαιθρο? Γιατί στον ερωτικό μυ δεν χαιρόμαστε απλά τα τοπία και τις παρέες μας όταν προπονούμαστε? Ξέρω ότι θα διαφωνήσουν ΤΟΣΟΙ μαζί μου αλλά αυτό δε θα με εμποδίσει φυσικά από το να εκφράσω τον προβληματισμό μου.

Ορίστε λοιπόν αυτό που θα χρησιμοποιήσω για τη μέτρηση του χρόνου που διοχετεύω στα αθλήματα το 2018. Το παλιό μου G-shock DW9000 surf edition (οποιοδήποτε με χρονόμετρο κάνει εξίσου) για όσα θα βασίζονται σε χρόνο και ένα Timex Ironman που περιμένω με το ταχυδρομείο που θα γράφει τα lap της πισίνας αλλά και τα lap στις διαλλειματικές για να υπολογίζω λίγο το pace να ξέρω χοντρικά που βρίσκομαι. (2' ο γύρος στο 400ρι είναι ρυθμός 06:00/km, το έμαθα)


2ώρες προπονητήριο. Αυτό μου αρκεί ως πληροφορία.



Και όλη η καταγραφή θα γίνεται σε αυτό το φανταστικό ... ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ --->




Ευκαιρία να θυμηθώ ΠΩΣ πιάνεται πάλι το μολύβι, από την αρχή.
Τέλος το άγχος των συγχρονισμών ρολογιών, φορτίσεων ρολογιών, δεν έπιασε το GPS, έγραψε έξω από τις γραμμές στον στίβο γιατί είχε συνεφία και όλη η τρέλλα που κουβαλάνε αυτά. Και τέλος η διάχυση αχρειάστων πληροφοριών που οδηγούσαν σε παράπονα γνωστών-ημιαγνώστων  "Είδα στο Strava ότι κατέβηκες προς τα μέρη μου με το ποδήλατο αλλά δεν έστειλες να πάμε μαζί". 



Previous
Next Post »