💥Μπαμπά μη τρέχεις! 💥
-Δε τρέχω🏃🏼💨 γρήγορα, πηγαίνω με 140❤️μόνο 👍🏻
Μπορεί τα όνειρα να μείνουν όνειρα για καιρό, να συνεχίσω να βλέπω Χαβάη μέσα από τουριστικούς οδηγούς ή από αφιερώματα στο Ironman Kona αλλά υπάρχει και η πραγματικότητα. Και σε αυτήν το ραντεβού με τον Μαραθώνιο 42χλμ το Νοέμβρη και το στοίχημα για 04:30:00 έχει δοθεί. It's a date που λένε και στο χωριό μου.
Οπότε η αποψινή μου έξοδος δε θα μπορούσε να είναι τιποτα λιγότερο από ένα Σαββατιανό long run.
Εκκίνηση στις 23:55 και επιστροφή στις 01:33. Ήταν το πιο αργό 15άρι που έχω κάνει. Αλλά το πιο σωστό καθώς οι παλμοί μείναν στους 138-142 το μεγαλύτερο διάστημα.
Εκκίνηση από παραθαλάσσιο χωριό δίπλα στο Ξυλόκαστρο. Είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσαν να βρουν και καλύτερο όνομα αλλά τέλος πάντων, λέγεται Συκιά εδώ το μέρος. Προορισμός Ξυλόκαστρο και λίγο παραπέρα. Έχω βεβαιωθεί ότι τα long run πρέπει να γίνονται μακριά από το σπίτι στο μισό της απόστασης στόχου και επιστροφή τα υπόλοιπα μισά. Σε καμία περιπτωση γύρους κοντά στο σπίτι γιατί στη πρώτη μικροενόχληση, μυγάκια, στομάχι, πόδι, ρούχο, τρίψιμο στις θηλές, (ναι συμβαίνει και έχω πρόβλημα με τις περισσότερες μπλούζες), πεσμένη μπαταρία στο τηλ, χαλασμένα ακουστικά και ότι άλλο μπορείς να σκαρφιστείς για να εγκαταλείψεις, γυρνάς στο σπίτι.
Οπότε ξεκινάω και όλα καλά. Περνάω το χωριό, τρέχω στον παλιό εθνικό στο μεγάλο πεζοδρόμιο δίπλα στον Πευκιά (άλσος) και αποφασίσω να μπω στο ξυλόκαστρο να τρέξω παραλιακά.
Εγώ και οι ιδέες μου. Ενα κατάρτι να δεθώ. Ένα συνοθύλευμα από πειρασμούς ξεδιπλώνεται μπροστά μου καθώς σέρνομαι με τις μυρωδιές να μου σπάνε τη μύτη. Τηγανητά καλαμαράκια εδώ, δίσκοι με δροσερά κοκτέιλ παραπέρα, πιτόγυρα τα πιτσιρίκια στα παγκάκια, κοπέλες με μικροσκοπικά φορέματα (χωρίς ζακέτα, μα καλά δεν έχουν μανάδες;) που κάνουν καποιο είδους διεστραμμένο αστείου να κραδαίνουν παραγεμισμένα χωνάκια παγωτού με 17 μπάλες παγωτού και να μη φαίνονται να παχαίνουν με τιποτα. (Αντιθέτως με μένα που στερεοποιείται αμέσως το παγωτό σε βάρος στα δευτερόλεπτα😵😵😵)
Έτοιμος ήμουν να της το άρπαξω μιανής εν κινήση όπως έτρεχα, σιγά μη με προλάβαινε με τις τακουνάρες!
Σειρήνες κάθε λογής και είδους λοιπόν στο διάβα μου ενώ έκανα τον τρελλό του χωριού, γιατί ως γνωστό ΚΑΘΕ πόλη και χωριό θέλει και το τρελλό της.
Έπειτα συνεχίζω έξω από κάτι μπαράκια με άλλες σειρήνες απο αλκοόλ εκεί, θεριά ποτήρια μπύρας, πύργους μπύρας, μόνο βαρέλι δε βγάλαν στα τραπέζια, μπολ με πατατάκια να ανταλλάσσουν χέρια, ποτά κιτρινόχρυσα με πάγο, έκρυβα τα μάτια μου να μη βλεπω. Παροπίδες! Το νερό στο μπουκάλι είναι το μόνο μου όπλο κατά τις εφίδρωσης κι ευτυχώς έχει και μια θαλασσινή αύρα που δροσίζει τη κατάσταση.
Βγαίνω απο το ξυλόκαστρο και συνεχίζω ένα χιλιόμετρο ακόμη μέχρι τις τελευταίες λάμπες φωτισμού. Δεν είναι για πιο πέρα, θα φάω τα μούτρα μου πριν προλάβουν να με φάνε τα αμάξια..!
Ανάποδη πορεία. Speed run μπροστά στα επίμαχα σημεία, μπαράκια, παγωτατζίδικα, σουβλατζίδικα και επιτέλους φεύγω από αυτή τη μικρή κόλαση. Εκεί το χάνω με τους παλμούς. Ανεβάζω ρυθμό άρα και παλμούς αλλά τουλάχιστον ξεφεύγω!!!
Χαμηλώνω ρυθμό και απολαμβάνω τη δροσιά των τελευταίων χιλιομέτρων.
Χιλιόμετρο 15. Το χωριό Συκιά έχει ερημώσει. Στις μιαμιση τη νύχτα έχει μονο ένα μαγαζί κόσμο εντελώς αδιάφορο όμως με κάτι παππούδες εκατό χρονών ο νεότερος που δε φαίνεται να τρώνε αλλά ούτε και να πίνουν κατι. Tres bien!
Το ρολόι χτυπά. 15χλμ. Άλλο ένα long run έφτασε στο τέλος του. Επιστροφή στο σπιτι!
Ώρα για .... Να φάμε κάτι!!!!
Όχι, ψέμματα. Μετά απο 15 χιλιόμετρα τέτοια ώρα μόνο χυμός και νεράκι. Τιποτα άλλο δε πάει κάτω!
Καληνύχτα & καλημέρα μαζί!
ΥΓ Ο διαγωνισμός ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΒΑΗ συνεχίζεται ως τις 15 Αυγούστου... Ψήφισες? Κοινοποίησες??? Αχμμ!!!
🇬🇷Father of three 👫🙆 Marathoner 🏃🏼 Triathlete🏊🚴🏼🏃🏼 AlmiraMan💪🏻 Trumpeteer🎺 Novel Writer 📝 Life is too short to wait. Live today! ✨✨✨ apogeiwsh.blogspot.com
ConversionConversion EmoticonEmoticon