Brevet Αττικής 200km 2016 ~ Απογειωση

Κυριακή 18-09-2016

Άλλο ένα "πονάει αλλά μου αρέσει" έφτασε στο τέλος του. Επιστροφή στο σπίτι μετά από μια δυνατή σφαλιάρα. Μερικές φορές η προσγείωση στη πραγματικότητα έρχεται απότομα. Εκεί ειδικά που είσαι σίγουρος ότι είναι παιχνιδάκι και θα τα καταφέρεις μια χαρά τρως μια, έτσι για την υπερβολική σου σιγουριά και έρχεσαι στα ίσια σου.

Έχοντας τρέξει το Brevet Αττικής σε 09ω:40λ το 2015, 10ω:30λ το 2014 και 12ω:00λ ώρες το 2013, με διαρκή βελτίωση τόσο του συνολικού όσο και του ποδηλατικού χρόνου, (ο συνολικός περιλαμβάνει και τις στάσεις για wc,φαγητό, ξεκούραση) θεώρησα ότι φέτος θα το κάνω σαφώς καλύτερα έχοντας και τέσσερα κιλά λιγότερο από πέρυσι περιττό βάρος.

Βέβαια υπολόγιζα χωρίς τον ξενοδόχο. Στη περίπτωση μου δεν είχα δώσει σημασία στον καιρό. Ο καιρός παρότι 18 Σεπτέμβρη έκανε τη τελευταία του καλοκαιρινή εμφάνιση με θερμοκρασίες ως 39 βαθμούς. Το Garmin Edge 500 κατέγραψε ένα διάγραμμα που ανέβαινε από τους 26 βαθμούς μέχρι και τους 41. Και όταν λέω 41 δεν εννοώ υπό σκιά γιατί η συσκευή, όπως κι εγώ φυσικά, ήταν εκτεθειμένη στον ήλιο καθ'όλη τη διάρκεια της ποδηλασίας.

Οπότε έχουμε και λέμε. Έναρξη ποδηλασίας με 26 βαθμούς. Μέγιστη 41. Μέση θερμοκρασία 33 βαθμοί. Πλήρη ηλιοφάνεια και μηδαμινή υποψία σύννεφου στον ορίζοντα. Μερικές φορές είναι καλύτερα στο Λονδίνο, παρά στην Αθήνα, σωστά?

Συνεχίζεται ...

Προετοιμασία Brevet. Ποδήλατο. Το ποδήλατο που με συντροφεύει σε όλες μου τις αθλητικές εξορμήσεις από το καλοκαίρι του 2013 και έπειτα είναι το Bianchi Impulso 2013 Campagnolo 10speed. Ένα αλουμινένιο ποδήλατο με carbon πιρούνι και απλούς αλουμινένιους τροχούς. Στη φωτό φαίνονται και οι αερόμπαρες οι οποίες δεν αφαιρέθηκαν. Και γιατί άλλωστε? Εφόσον υπάρχει η δυνατότητα για ποδηλασία ξεκουράζοντας τη πλάτη στις ευθείες γιατί να πω όχι? Αερόμπαρες λοιπόν για στήριξη στους αγκώνες και ως μια ακόμη επιλογή θέσης στο ποδήλατο.

Τα υπόλοιπα είναι γνωστός εξοπλισμός. Garmin 500 ποδηλατικό Gps, Garmin παλμογράφος, κράνος Kask Mohito και γυαλιά ποδηλάτου Okey. Σωστά διαβάσατε. ΜαιμουδοOkley :-) Στολή από τα βάθη του ebay από κάποιο άγνωστο σχιστομάτη πωλητή που μέχρι στιγμής δε μου έχει πάθει κάτι καθώς ούτε κι εγώ φορώντας το. (έχω ακούσει ιστορίες αλλεργίας, εξανθημάτων από τέτοιες "no brand" στολές)

Η διαδρομή. Γιατί χωρίς να ξέρεις που πηγαίνεις που θα πας? Και επειδή υπάρχει και οργάνωση το Roadbook υπάρχει τυπωμένο και στο χαρτονένιο τρίπτυχο της συμμετοχής που "συλλέγεις" τις σφραγίδες σου στα διάφορα control stations, δηλωμένα αλλά και τα control έκπληξη που έχουν αποτρεπτικό ρόλο για όσους τυχόν σκεφτούν να "κλέψουν" και να αποφύγουν τμήμα της διαδρομής βάζοντας το ποδήλατο σε κανένα αμάξι. Don't ask. Έχει συμβει!!! Και θα συμβαίνει όσο θέλουν κάποιοι να καρπώνονται ενα τερματισμό σε μια διοργάνωση μη ανταγωνιστική των 200χλμ χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να προπονούνται μεθοδικά κάποιο διάστημα για να το καταφέρουν με τη δική τους μόνο δύναμη θέλησης, αντοχής και ποδιών.

Κυριακή ξημερώματα. 05:20 έγερση. Στις 06:10 αναχωρώ από το σπίτι. Ανάβω τα φώτα του ποδηλάτου για να με βλέπουν στα σκοτάδια. Φοράω και το ανακλαστικό γιλέκο. Ποτέ δε ξέρεις. Για το κράνος δε το συζητώ. Το φοράω πριν βγω από το σπίτι. Μόλις σε δέκα λεπτά βρίσκομαι στο Γκάζι και περιμένω μαζί με τους υπόλοιπους "που δε πηγαίνουν επίσης καλά και χάνουν τις Κυριακές τους στους δρόμους" να σφραγίσω τη κάρτα μου και να ξεκινήσω.

Ένας από τους πρώτους γνωστούς που βρίσκω εκεί μου είναι ο Στέλιος από το O2Cycles, ποδηλάτης ο ίδιος, ξέρει τι πουλάει βάση του τι χρειάζεται ο κάθε ενδιαφερόμενος. Χωρίς υπερβολή για οτιδήποτε αγόρασα 3 χρόνια από εκεί εχω και μια απροβλημάτιστη ιστορία που συνοδεύει τον κάθε εξοπλισμό. Δε μπορώ να πω το ίδιο για άλλες εταιρίες.

Σιγά σιγά ξημερώνει και οι ποδηλάτες βγαίνουν σα τα σαλιγκάρια στις πρώτες σταγόνες της βροχής!

Σφραγίζω την κάρτα μου στις 07:02 αλλά δεν ξεκινώ πραγματικά την αναχώρηση. Ένας διπλός εσπρέσο με

καθυστερεί ένα δεκάλεπτο ακόμη!

Το έχουμε; Ναι, σιγά, 200 χιλιόμετρα είναι, πως κάνεις έτσι; (αυτή η σιγουριά είναι που σε τρώει μετά...)

Είμαι μόνος μου; Όχι! Είμαι με τον Κοσμά. Δίνει πανελλήνιες φέτος, έχει τα μισά μου χρόνια, σχεδόν στα μισά κιλά μου και στις ανηφόρες είναι ασταμάτητος! Πραγματικά όταν πάρει κούρσα θα κάνει χαμηλές πτήσεις με αυτή την αναλογία ηλικίας/βάρους/δύναμης!

Προχωράμε προς Γλυφάδα, Βουλιαγμένη, Λιμανάκια! Και κάπου εκεί... έκτακτος έλεγχος! Το λεγόμενο και "κρυφό" control. Μια εξτρά σφραγίδα στο τρίπτυχο, μερικές φωτογραφίες, μια ανάσα και ξεκινώ!!!

Η παραθαλλάσια διαδρομή συνεχίζεται πολύ όμορφα μεχρι το Σούνιο.

Αυτό που μου αρέσει στο Brevet Αττικής είναι ότι βλέπω κάθε φορά νέους ποδηλάτες να τρέχουν με το ποδήλατο τους, όποιο κι αν είναι αυτό!

Στο Σούνιο για παράδειγμα πέτυχα αυτόν τον ποδηλάτη με κάποια μεταλλαγμένη Παλιά κούρσα σε "fix". Μπράβο για το θάρρος του να πάει τόσο μακριά και με τόσα ανηφορικά τμήματα χωρίς ταχύτητες.

Σούνιο! Τη καθιερωμένη ετήσια φωτογραφία δίπλα στο Ναό του Ποσειδώνα διακοσμεί ένα μικρό κότερο!

Στάση για ξεκούραση, γέμισμα των παγουριών με δροσερό νερό, μια μπάρα δημητριακών και σύντομα βρίσκομαι πάλι στο δρόμο με κατεύθυνση για το Λαύριο.

Λεωφόρος Λαυρίου. Ανηφόρα. 17χλμ στρωτή ανηφόρα. Το Garmin έχει πάρει φωτιά, ο ιδρώτας στάζει από όλους τους πόρους και σαν να μην έφταναν τα άλλα ξεκινά και κόντρα βορειοδυτικός. Τέλεια!

Κάτι έλεγα ότι το έχουμε ε; ε ναι. Συνεχίζω σταθερά. Μπαίνω σε ένα γκρούπ, πρώτη φορά σήμερα. Προτρέπω τον Κοσμά να ακολουθήσει εξίσου. Ανεβαίνω κάποια χιλιόμετρα έτσι αλλά οι παλμοί στο Garmin αρχίζουν και ανεβαίνουν πάνω από το επιθυμητό. Αφήνω το γκρούπ και προτρέπω τον Κοσμά να συνεχίσει. Είναι το πιο σωστό. Είναι σαφές ότι τον καθυστερώ και κάθε καθυστέρηση στη ποδηλασία δρα αθροιστικά. Τελικά τον ξανασυναντώ πιο κάτω αρκετά λεπτά πιο μπροστά. Πχ έφευγε από το control στο Κορωπί όταν εγώ έφτανα. Η αργότερα επέστρεφε από το Σχοινιά ενώ προσέγγιζε ακόμη. Το βράδυ έμαθα ότι τερμάτισε μια ώρα σχεδόν νωρίτερα. Ήταν κρίμα να τον καθυστερήσω.

Κορωπί. Σταθμός ελέγχου 2. Έχοντας περάσει δύσκολες ώρες κάτω από τον ήλιο χαίρομαι που βρίσκω σκιά. Οι πρώτες σκέψεις για εγκατάλειψη κάνουν την εμφάνιση τους. Θυμάμαι τα λόγια του Χ. Γαρέφη, παγκόσμιου πρωταθλητή τριάθλου στον αγώνα τριάθλου AlmiraMAN. "Είμαι φίλος της εγκατάλειψης όταν κάτι δε πάει καλά. Δε χρειάζεται να φτάσω στο όριο μου ή να κινδυνέψει η ζωή μου ή να συνεχίσω με κάποιο πρόβλημα. Το να θες να τερματίσεις πάθη θυσία είναι σεβαστό αρκεί να μη γίνεις εσύ αυτή η θυσία"

Το σκέφτομαι λίγα λεπτά. Αποφασίζω να συνεχίσω πιο ήρεμα με περισσότερες απρογραμμάτιστες στάσεις δίνοντας διαλείμματα στον οργανισμό να μην εξουθενωθεί εντελώς με όλη αυτή τη ζέστη.

Η αφυδάτωση έχει χτυπήσει ήδη τη πόρτα.

Πρώτη φορά πηγαίνω σε brevet χωρίς ηλεκτρολύτες. Απλά το αμέλησα να προμηθευτώ έγκαιρα. Καιρός για αυτοσχεδιασμό λοιπόν. Νερό αρκετό, αλμυροί ξηροί καρποί καθώς και μια στάση στη Μαραθώνος σε ένα ζαχαροπλαστείο κρίνονται και αποδεικνύονται απαραίτητες. Με κερνάω ένα Εκμέκ κανταϊφι με παγωτό και ένα καφέ πριν συνεχίσω.

Νερό, αλάτι, ζάχαρη & καφεΐνη. Η μηχανή παίρνει πάλι μπροστά και όλα δείχνουν πιο... αισιόδοξα :-)

Επιτέλους φτάνω στον Σχοινιά! Μικρή στάση πριν πάρω το δρόμο της επιστροφής. Από εκεί και πέρα με συντρόφευαν οι πινακίδες του μαραθωνίου. Κάνοντας φέτος προετοιμασία για τη δεύτερη μου συμμετοχή στο Μαραθώνιο Αθηνών βλέπω πάλι τις πινακίδες μια μια που αυξάνουν καθώς προχωρούν τα χιλιόμετρα.

Ανηφόρες. Αρκετές. Ως το 31χλμ της διαδρομής του Μαραθωνίου ή αλλιώς το 195χλμ του Brevet Αττικής.

Μέχρι το σταυρό της Αγίας Παρασκευής δηλαδή. Από εκεί και κάτω το ποδήλατο τσουλάει μόνο του στη Μεσογείων. Χωρίς καν... πετάλι. Κάτι που δε συμβαίνει στο Μαραθώνιο που ο πραγματικός αγώνας ξεκινά στο 31χλμ που αυτή η αλλαγή της κλίσης του εδάφους δε σου επιτρέπει μα συνεχίσεις εύκολα στον ρυθμό που θα ήθελες. Στο ποδήλατο είναι πιο απλά στη κατηφόρα. Απλά το αφήνεις να ρολάρει!

Μέχρι το Σύνταγμα κι από εκεί στο Μοναστηράκι, στη Πειραιώς και τελικά στο Γκάζι!

Τερμάτιζω! Ζωντανός! 😳

Τελικός απολογισμός του Garmin. Όχι ο επίσημος τελικός γιατί δεν έβαλα τον πρωινό χρόνο που έχασα στον εσπρέσο αλλά και στο τέλος μέχρι να μπω να παρκάρω ποδήλατο και να σφραγίσω.

Και τα δεδομένα από το Garmin Connect App, την εφαρμογή για να βλέπεις αναλυτικά τι έκανες!

Τα κενά στο διάγραμμα τόσο με μπλε χρώμα που αφορά τη ταχύτητα αλλά και τόσο και στο κόκκινο που αφορά τη κατάσταση της καρδιάς είναι από τις ...στάσεις :-)
Δεν είναι και αγώνας να το βγάλω σερί, σωστά?

Στα αρνητικά γεγονότα της ημέρας του Brevet Αττικής κατατάσσεται το θλιβερό νέο για το θάνατο ενός ποδηλάτη στη Λεωφόρο Μαραθώνος που το έμαθα πολύ πολύ αργά το ίδιο βράδυ. Αρχικά καθώς είδα την είδηση στα ειδησεογραφικά, υποψιάστηκα για ατύχημα με αυτοκίνητο καθώς οι οδηγοί σε αυτό το δρόμο θεωρούν ότι είναι πίστα ταχύτητας και ειδικά στη δεξιά λωρίδα οδηγούν πιο γρήγορα από ότι στην αριστερή. Ο άτυχος ποδηλάτης αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα υγείας και δυστυχώς οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν ότι καλύτερο για τόσες ώρες έκθεση στον ήλιο.

Μακάρι να τελείωνε αλλιώς αυτό το blog post, πιο εύθυμα, αλλά δε γίνεται να μη το αναφέρω. Δεν είμαι σε θέση να κρίνω ή να πω το οτιδήποτε πέρα από το ότι ένας άνθρωπος χάθηκε και δε θα ξαναποδηλατήσει κοντά μας. 😤😵😞 Κι αυτό είναι τουλάχιστον κρίμα. ☹️

ΥΓ Αν θες να διαβάσεις και για άλλες τέτοιες ποδηλατικές διαδρομές ΠΑΤΗΣΕ ΕΔΩ.

--------------------------

Αν τρέχεις σε Brevet ρίξε μια ματιά σε ένα πρόσφατο Review που έκανα για το Polar V650 Cycling GPS

Polar V650 GPS υπολογιστής ποδηλάτου - Review - Αναλυτική παρουσίαση

Polar V650 GPS υπολογιστής ποδηλάτου - Αναλυτική παρουσίαση - δοκιμή

--------------------------

Ψάχνεις γενικότερα για εξοπλισμούς? Ρίξε και εδώ μια ματιά για τον τρέχον εξοπλισμό που χρησιμοποιώ:

Εξοπλισμός τριάθλου (τι χρησιμοποιώ σε προπονήσεις - αγώνες τριάθλου - Brevet - τρέξιμο)

About George Kontogiannis

🇬🇷Father of three 👫🙆 Marathoner 🏃🏼 Triathlete🏊🚴🏼🏃🏼 AlmiraMan💪🏻 Trumpeteer🎺 Novel Writer 📝 Life is too short to wait. Live today! ✨✨✨ apogeiwsh.blogspot.com