Life is too short to wait. Live Today!

Life is too short to wait. Live Today!

Κάποιος να σταματήσει την Άννα!

Έχεις αντιληφθεί το πόσο κοντά είναι το απίθανο με το πιθανό;


Είναι μια σκέψη μακριά μόλις. Μια σκέψη που γίνεται απόφαση, στόχος και μόλις έρθει ο κατάλληλος χρόνος δράση, συνέπεια και αποφασιστικότητα.










Η φίλη μου η Άννα, έκανε αυτή τη σκέψη πολλές φορές στο παρελθόν αλλά την απέρριπτε απογοητευμένη γιατί τα κιλά και η φυσική της κατάσταση της κάναν απαγορευτική κάθε τι επιπλέον αυτής της σκέψεις.

Με τον καιρό όμως οι περιοριστικές πεποιθήσεις για το τι είναι εφικτό και τι όχι συνεπικουρούμενες από την στενή παρακολούθηση της προόδου δυο ιντερνετικών προτύπων της μέσω του εμπνευστικού εργαλείου Instagram, ανεστάλησαν.

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν μου το ανακοίνωσε. "Ααααα, πάει κι αυτή, τζάζεψε, είναι βαρεμένη, έχει φάει πετριά" σκέφτηκα καθώς προσπαθούσα να απαντήσω νηφάλια τη καταιγίδα ερωτήσεων που ακολούθησαν.

Όπως ο καχύποπτος καθηγητής εξετάζει την ειλικρίνεια των λόγων του μαθητή με καχυποψία, έτσι με έπιασα να σμίγω τα φρύδια... πως το λένε... ααα ναι, συνοφρυωμένος ήθελα να πω, στο άκουσμα των εξωφρενικών καλοκαιρινών πλάνων που είχε θέσει.


Άκου ρε φίλε. Η Άννα. Έχει βαλθεί να μας τρελάνει. Θέλει λέει να τρέξει 5χλμ! 5 χιλιάδες μέτρα ή αλλιώς ...  16.404 πόδια απόσταση!  Και μάλιστα χωρίς να την απειλεί κανείς με όπλο!!!!!!!! Έτσι για τη χαρά του επιτεύγματος!

Ο κόσμος ΔΕ πάει καλά. Μεταξύ άλλων ας βγω επιτηδευμένα εκτός θέματος να πω και την αμφιβολία μου για το ότι  πιστεύω ότι ο κόσμος έχει σταματήσει να γυρίζει κιόλας και έχει μετατραπεί σε ένα ... μεγαααααάλο επίπεδο κόσμο όπως ήταν παλιά πριν μας δείξει η ΣαταΝάσα της φωτογραφίες από το διάστημα και μας πείσει για την καμπυλότητα τον πλανήτη, το διάστημα.

Συνεχίζω για την Άννα.

Της λέω "Άννα είσαι εσύ; μήπως έχει εγκατασταθεί μέσα σου κανένα Εξωγήινο δρομικό Alien host και προσπαθεί να σε διαβάλλει εκ των έσω";


"Τι τρεξίματα μου λες μέσα Ιουλίου, δε κοιτάζουμε τι θα παραγγείλουμε τώρα που βράδιασε" τη ρωτάω για να μου απαντήσει :

-"Εγώ θα πάρω μια σαλάτα, εσύ και οι υπόλοιποι ότι θέλετε"

Αυτό που ξαφνικά μπροστά σου έχεις έναν άλλο άνθρωπο που κάνει και λέει άλλα ντ'άλλων δε σου τη δίνει; Έντάξει, τα έκανα κι εγώ αυτά, αλλά είναι διαφορετικό να τα βιώνεις από την πλευρά του πάσχοντα από "έρω του τρεξίματος" και αλλιώς ως θεατής της μεταμόρφωσης.

Ήταν η ίδια βραδιά όταν διατύπωσε το "η κοπέλα στο ίνσταγκραμ σε 10 μήνες έτρεξε Μαραθώνιο αλλά εγώ άντε να έχω μέχρι ημιμαραθώνιο".  

 "Καμάρι μου" της τονίζω καθαρά για να την εκλογικεύσω, "η κοπέλα στο ίνσταγκραμ είναι η κοπέλα στο ίνσταγκραμ και δε ξέρουμε πόσα από αυτά που λέει έγιναν έτσι στο χρόνο που ισχυρίζεται ή αν τραβιέται δέκα χρόνια και βάζει τους χρόνους από το ρολόι της 45κιλης φίλης της που δεν έχει τι να κάνει και κάνει 20χιλιόμετρα για διασκέδαση".

Και τότε μου κάρφωσε το επιχείρημα σφήνα στο στέρνο του Δράκουλα "ναι εντάξει, αλλά εσύ που σε ξέρω ξεκίνησες τρέξιμο το Πάσχα και μετά τον Νοέμβρη έτρεξες μαραθώνιο, το είχα διαβάσει στο blog σου εκεί που έγραψες για το "πως θα τρέξεις μισή ώρα σε 8 εβδομάδες".


Και τότε άστραψε μπροστά μου η πιο φωτεινή ιδέα του καλοκαιριού "το μπλόγκ πρέπει να κατέβει offline να μη παρασύρει ποτέ ξανά αθώους στα σκοτεινά χνάρια της εφίδρωσης, των αθλητικών εξόδων και της αποπλάνησης απλών καθημερινών ανθρώπων της διπλανής πόρτας και τους ωθεί να κάνουν ... παλαβά πράγματα".

Οι επόμενες σκέψεις μου ήταν : "ωχ, λες να δει και για τις ποδηλασίες αποστάσεων, τα brevet? Κι αν δει τα κείμενα για τα τρίαθλα"; 


Την επόμενη ώρα προσπάθησα πολύ να την εκλογικεύσω για το τι πρέπει να περιμένει από μια πρώτη επαφή με το τρέξιμο, τι να αποφύγει ώστε να αποκλείσει τους τραυματισμούς αλλά και της είπα για το δικό μου πρόγραμμα τρεξίματος περπατήματος που είχα ξεκινήσει το Πάσχα του 2015.

Κι όλα αυτά τα είπα όσο πιο απλά γινόταν με σκοπό να καταλάβει του πόσο πιθανό είναι να συμβεί αυτό της επακόλουθης εικόνας αν το παρακάνει :





Η αυτό :




Η γιατί όχι και αυτό που είναι πιο θεαματικό :


Η συνέχεια όλο το καλοκαίρι συνεχίστηκε με ένα εβδομαδιαίο report που μου έλεγε τα καμώματα της που έτρεξε ... 2 συνεχόμενα λεπτά και χάρηκε σα να αγόρασε αμάξι (το κακομοιράκι!!!)  ή που έτρεξε μετά 10 συνεχόμενα λεπτά και δε το πίστευε.    Και γω δε θα πόνταρα ποτέ τα λεφτά μου στο ότι η Άννα θα τρέξει 10 συνεχόμενα λεπτά. Εκτός αν δεχόμασταν κάποιου είδους επίθεση ξέρω γω και ήταν θέμα ζωής η θανάτου οπότε θα επέλεγε να πεθάνει τρέχοντας και όχι χωρίς προσπάθεια να τη σκαπουλάρει!



Και τώρα ... η Άννα την Κυριακή που έρχεται 1 Οκτώβρη, τρέχει τον πρώτο της αγώνα δρόμου, τον αγώνα ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του Στήθους  "9ο Greece Race for the Cure" στο Ζάππειο.


Θα τα καταφέρει να τον βγάλει;;;;;;

Δε μιλάω για τα 5χλμ της κυριακής, μιλάω για τον Μαραθώνιο της Αθήνας του 2018 που θα βαλθεί να τρέξει!!!!!!!


Άννα τρέλλανέ μας!!!!!!!

Previous
Next Post »

2 σχόλια

Click here for σχόλια
Αννα
admin
2 Οκτωβρίου 2017 στις 2:26 μ.μ. ×

Δε με σταμάτησε κανείς και τερμάτισα!
Απίστευτο μου φαίνεται!
Μόλις έκανα εγγραφή για τον επόμενο αγώνα!

Reply
avatar
13 Οκτωβρίου 2017 στις 5:15 μ.μ. ×

!!!! Είσαι δυναμίτης !!! Μπράβο!!!

Reply
avatar