Life is too short to wait. Live Today!

Life is too short to wait. Live Today!

The heart asks pleasure first





Ένας σπουδαίος στόχος είναι αρκετός να σε κινητοποιήσει στο να κάνεις τα βήματα που ποτέ δεν είχες τολμήσει.










Πριν λίγες μέρες τύπωσα την παρτιτούρα από το μουσικό θέμα του "The Piano" και μόλις το είδα αναλυτικά απόρησα με την σπατάλη χαρτιού - μελανιού για ένα κομμάτι που ξεκάθαρα δεν είναι για την δικό μου επίπεδο.   Η πρώτη σκέψη ήταν "Αποκλείεται". Η δεύτερη που ήρθε αργότερα ήταν "ίσως του χρόνου".  Όσοι παρακολουθούν το ιστολόγιο από καιρό ξέρουν όμως ότι μου αρέσει να προκαλώ τον εαυτό μου σε νέους απίθανους στόχους κάθε φορά.   Τελικά έβαλα την πρώτη από τις έξι σελίδες και άρχισα νότα νότα, φράση φράση να τραγουδάω ρυθμικά (αργά) την παρτιτούρα. Η γνωστή στους μουσικούς διαδικασία "σολφεζ".  Έπειτα πήρα αυτή τη σελίδα στο πιάνο και από τότε παλεύω τόσες μέρες...

Νομίζω είναι ότι πιο δύσκολο έχω προσπαθήσει ποτέ. Μια τρέλα κυριολεκτικά η παρτιτούρα να παίζεις δέκατα έκτα και στα δυο χέρια...


!!!









Update 4/9/20 :
Είναι 2 μήνες τώρα που μεταξύ άλλων κάνω εξάσκηση το κομμάτι και κάθε φορά που ακούω την αυθεντική αλλά και άλλες εκτελέσεις μουσικών, γυρνώ πίσω στο να διορθώσω κάτι που δεν ακούγεται σωστά. Νομίζω πως ακούγεται ευχάριστα, σίγουρα ικανοποιεί  τα κριτήρια της μαμάς στο χωριό για να καυχιέται στο χωριό ότι ο γιος εν Αθήναι κάνει ράνει μπλα μπλα μπλα μπλα και τώρα ξέρει ΚΑΙ πιάνο αλλά η πραγματικότητα είναι πως η Ρώμη δε χτίζεται σε μια μέρα. 
Previous
Next Post »