Υπάρχουν κάποιοι αγώνες που ΔΕΝ πρέπει να μιλάς για αυτούς.
Αυτός είναι ένας από αυτούς τους αγώνες. Το τρίαθλο που γίνεται στη Λίμνη Δόξα από την Transision Sports.
Ήμουν έτοιμος να ΜΗ γράψω το οτιδήποτε για τον αγώνα στη Λίμνη Δόξα καθώς οι διαθέσιμες -μη διαφημιστικές- πληροφορίες- και εννοώ τα race reports αθλητών αλλά και τα race Reviews στο www.Racecheck.com είναι αυτά που κοιτάζει ο κάθε ένας ενδιαφερόμενος αθλητής πριν αποφασίσει να γραφτεί σε ένα αγώνα.
Έτσι λειτουργώ κι εγώ δηλαδή και ο περισσότερος κόσμος. Δε κοιτάζω το πόσο φοβερή αφίσα ή βιντεοκλιπ διαφημιστικό ή πόσο σούπεργουάο site έχει ο αγώνας/διοργανωτής. Μπαίνω στο youtube και ψάχνω τι υλικό έχει δημιουργηθεί από απλούς χρήστες για τον αγώνα. (τονίζω το απλούς και εννοώ δε βλέπω τα επαγγελματικά clip που είναι υψηλού επιπέδου...) Ψάχνω στο instagram τα σχετικά hashtags, ψάχνω προσωπικές μαρτυρίες, κοιτάζω στο racecheck και ρωτάω φίλους που τρέξαν.
Το Facebook από μόνο του δε βοηθά τόσο καθώς είναι μαύρη τρύπα και όλα τα post που μπαίνουν σε προσωπικούς τοίχους είναι πολύ εφήμερα εφόσον δειαρκώς επικαλύπτονται.
Έπειτα από όλα αυτά, στο τέλος κοιτάζω και το διαφημιστικό/προωθητικό υλικό του διοργανωτή για να δω πως διαφημίζουν
Γιαυτό σκέφτηκα πολύ για το αν πρέπει να γράψω κάτι.
Και το ακριβές Feeling αυτή τη στιγμή είναι αυτό που έχει ένας που ανακαλύπτει ένα "τέλειο" κολπάκι κάπου χαμένο στο σαρωνικό που χωράει 5 ανθρώπους και είναι απομακρυσμένο από όλους. Πόσο πιθανό είναι να το μοιραστεί και ξαφνικά το στέκι του να γίνει στέκι άπειρων που αναζητούν κάτι τόσο όμορφο και prive;;;
Για σένα όμως φανατικέ αναγνώστη αλλά και για σένα φανατικέ "stalker" θα μοιραστώ τα παρακάτω κι ας είναι λίγο πιο στριμωχτά του χρόνου. Κι ας ψάχνω που θα βρω μέρος να στήσω τη σκηνή μου...
Παρασκευή 08-07-2017 ξημερώματα
Εγώ, το αμάξι και το κορίτσι μου.
Μιλώντας για το κορίτσι εννοώ φυσικά το μόνο θηλυκό που δεν έχει κανένα πρόβλημα να διασκεδάζουμε να ιδρώνουμε και να χαιρόμαστε τα νιάτα μας και δεν είναι άλλο απο την ...κούρσα μου.
Αν δεν έχεις ερωτευτεί ποτέ ποδήλατο άλλαξε τώρα ιστοσελίδα και προς θεού μη συνεχίζεις την ανάγνωση γιατί κάτι σίγουρα δε πάει καλά με σένα και οι ανέμοι του ίντερνετ σε ξέβρασαν στον ηλεκτρονικό διάδρομο "Απογείωση", το blog μου :-)
 |
| Εγώ, ο σάκος από το Almiraman, το σελφοκόνταρο αυτό το φοβερό εργαλείο διατήρησης ναρκισισμού σε υψηλά επίπεδα. Το ποδήλατο στην οροφη! |
 |
| Λίγο πριν τον Φενεό Κορινθίας |
126 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, 2μιση-3 ώρες οδήγηση που εμένα πήρε λίγο παραπάνω καθώς δε μπορούσα να αντισταθώ και σταματούσα να βγάζω φωτογραφίες τα τοπία, τα ηψίπεδα, τα βουνά αλλά και τη λίμνη στυμφαλία (που είναι γεμάτη καλάμια και φαίνεται σαν ένας απέραντος οριζώνας...)
 |
| Λίμνη δόξα. Περιοχή Ορεινή Κορινθία. Τέρμα θεού δεξία. Πιο πάνω ΔΕ πάει. |
Τοποθεσία του αγώνα
Κι επιτέλους φτάνω στη λίμνη έχοντας χαθεί σε κάτι διασταυρώσεις με ένα στομάχι "φραπέ" από τις στροφές. Λίγο πριν τη λίμνη υπάρχει μια διασταύρωση για τον νέο και τον παλιό δρόμο που οδηγεί στη λίμνη. Ο παλιός έχει απίστευτες στροφές και είναι προς αποφυγή...
Κι επιτέλους φτάνω. Κι αντικρύζω αυτό :
Δεν είναι συνηθισμένο το μάτι σε τέτοια τοπία ως μόνιμος κάτοικος Γκριζολεκανοπεδίου Αττικής οπότε .... ξαφνικά νιώθω ότι είμαι κάπου στις Άλπεις!
Στα 900 μέτρα υψόμετρο η τεχνητή αυτή λίμνη είναι ότι πιο όμορφο μπορεί να δει κανείς στην Κορινθία.
Κι επιτέλους φτάνω. Κι αντικρύζω αυτό :
Δεν είναι συνηθισμένο το μάτι σε τέτοια τοπία ως μόνιμος κάτοικος Γκριζολεκανοπεδίου Αττικής οπότε .... ξαφνικά νιώθω ότι είμαι κάπου στις Άλπεις!
Στα 900 μέτρα υψόμετρο η τεχνητή αυτή λίμνη είναι ότι πιο όμορφο μπορεί να δει κανείς στην Κορινθία.
 |
| Ένα κανό. Προλαβαίνω να το βουτήξω για μια βόλτα πριν τον αγώνα? |
Η θερμοκρασία παρότι Ιούλης και καύσωνας είναι κάπου στους 33 βαθμούς και η δροσιά σε σχέση με τα "χαμηλά" αποζημιώνει όλο το ταξίδι ως εδώ.
 |
| Αλήθεια η φωτογραφία είναι στην Ελλάδα... |
Διαμονή
Υπάρχουν πολλοί ξενώνες ή παραδοσιακά καταλύματα σαν αυτόν ΕΔΩ για να μείνει κανείς με όλες τις ανέσεις και τα κομφόρ που έχει στο σπίτι του.Αλλά... μια δυο νύχτες, τι θα πάθει κανείς να τα αποχωριστεί? Μάλλον τίποτα κακό! Λες να μη κοιμηθεί το βράδυ από τα βρεκεκέξ των βατραχιών της λίμνης; Λες να ξυπνήσει από το θρόϊσμα του ανέμου στα φύλλα μέσα στη νύχτα; Λες να τρομάξει από τον ήχο που κάνουν πουλιά όπως ο "Γκιόνης" ή οι κουκουβάγιες? Λες να ενοχληθεί από τα πρωινά τιτιβίσματα; Είναι πλήρως νανουριστικά όλα αυτά..
Έτσι κι εγώ είχα το φορητό μου σπίτι μαζί, την Terra σκηνούλα και το μόνο που έπρεπε να βρω ήταν ένα μικρό σκιερό οικόπεδο 2μιση επί 2μιση. Κι άλλοι αθλητές είχαν στήσει πολύ κοντά στο σημείο του αγώνα οπότε προτίμησα να είμαι κοντά και βρήκα ένα "spot" ήσυχο!
Με τον πολιτισμό στα πέντε χιλιόμετρα το να έχω μαζί μου το φορητό ψυγειάκι γεμάτο πάγο, νερά και χυμούς ήταν η πιο καλή μου σκέψη για το τριήμερο !
 |
| Η θέα από το στρώμα μου! |
Συμμετοχή/Starter bag
Το κόστος για την εγγραφή early bird ήταν 45 ευρώ και στη τσάντα υπήρχε μικρή πετσέτα και κολυμβητικό σκουφάκι με τα λογότυπα της διοργάνωσης, Chip χρονομέτρησης, αυτοκόλλητα, Gu Gel, ζώνη για τον αριθμό και δείγματα καλυντικών.
Ο αγώνας τριάθλου στη Λίμνη
Ο αγώνας ήταν σχεδιασμένος ως εξής. Τριγωνική διαδρομή 800 μέτρα μέσα στη λίμνη, 21χλμ ποδήλατο με 5 φορές το γύρο της λίμνης και 1 φορά τρέξιμο γύρω από τη λίμνη με ανάποδη φορά.
Έχεις κολυμπήσει ποτέ σε λίμνη; Είναι σα να μπαίνεις σε μια πισίνα χωρίς ...σκινιά και τοίχους να κρατηθείς! Που σημαίνει ότι αν δε κουνήσεις χέρια και πόδια βουλιάζεις και πας στον πάτο!
Έτσι το δυσκολότερο μέρος ΟΛΟΥ του τριάθλου για μένα ήταν να ξεκινήσει ο αγώνας. Αυτά τα καταραμένα 9-10 λεπτά μέχρι να μπουμε όλοι σε μια νοητή ευθεία και να ξεκινήσει ο αγώνας μου φάνηκαν ένας μικρός αιώνας!!!
Τελικά με τις προτροπές του Κου Μωραϊτη μπαίνουμε σε μια σειρά ώστε να είναι δίκαιη η εκκίνηση, και ΕΚΚΙΝΗΣΗ!
Μικρός πανικός να πάρεις φόρα και να αρχίσεις να κολυμπάς με τόσο κόσμο γύρω τριγύρω. Οι συγκρούσεις ήταν αναπόφευκτες.
Όμως! Το κολύμπι στη λίμνη έχει ένα πολύ πολύ καλό! Δεν σου καίει το αλάτι τη μύτη και δε σε λυσσάει η αίσθηση του θαλασσινού νερού στο στόμα! Τέλειο!
Πρώτη σημαδούρα και πλέον είναι πιο μοναχικά τα πράγματα μέχρι την επόμενη, έχω βρει το ρυθμό μου και συνεχίζω το κολύμπι ακολουθώντας δυο αθλητές. Στροφή στη δέυτερη σημαδούρα και πλέον μια ευθεία μέχρι την έξοδο από το νερό.
Βγαίνω πατάω στα ρηχά, περνώ τον τάπητα και το ρολόι μου δείχνει ότι έκανα 17:37 τα 800 μέτρα (ΚΑΛΟ για τα δικά μου δεδομένα) και αρχίζω να τρέχω!
Α ΟΥ ΤΣ !!!
ΠΕΤΡΑ!
FUCK FUCK FUCK και άλλες ωραίες διακοσμητικές βωμολοχίες!!!
Πρέπει να είσαι φακίρης να αντέξεις τον πόνο από τα χαλίκια κάτω από το χαλί! Ένα που πετυχαίνω με τη φτέρνα με κάνει δακρύζω ενώ πέρνω μια γκριμάτσα αγανάκτησης. ΟΥΦ!
 |
| Το χαμόγελο είναι τεχνητό και κρύβει ΠΟΝΟ από το χαλίκι. ΑΟΥΤΣ λέμε.... |
Φοράω Παπούτσια, κράνος, ανοίγω την κάμερα ώστε να έχω για πάντα την ανάμνηση αυτού του ποδηλατικού σκέλους και ξεκινώ :
Σίγουρα δεν είναι το πιο καλό μου ποδήλατο σε αγώνα τριάθλου καθώς έκανα 43 λεπτά τα 21 χιλιόμετρα κάτι το οποίο μεταφράζεται σε 29χλμ/ώρα μέση ταχύτητα. Κράτησα δυνάμεις για το τρέξιμο και φρόντισα να μείνω κάπου σε 150παλμούς. Όχι παραπάνω.
 |
| Κάτσε πάνω στις μπάρες λέμε! (δύσκολο με τόσες κοφτές στροφές και με τόσο αγύμναστο κοιλιακό μυ :P ) |
Μπαίνω στη ζώνη αλλαγής παω στο νουμεράκι 170 στα Rack και ωωω θεοί, κάποιος έχει κρεμάσει το ποδήλατο 168 στη θέση μου και δεν έχει θέση να βάλω το δικό μου. ΠΟΛΥ ευγενικά με όση άνεση χρόνου υπάρχει το σπρώχνω να πάει στα κομμάτια και κρεμάω το δικό μου. (να φύγετε κύριε, να πάτε ΑΛΛΟΥ, έχουμε πλερώσει για να κρεμάσουμε ποδήλατο εδω που λέει 170)
Παπούτσια, μια γουλιά νερό και ξεκινώ να τρέχω!!!
"Ειιι,, βλέπω το σπίτι μου απο εδώωωωω" (Τη σκηνή μου) μονολογώ καθώς μπαίνω στο μονοπάτι στο παραλίμνιο δασάκι!
Ακολουθούν 4.8 αργά και βασανιστικά χιλιόμετρα με μένα να συνεχίζω σε ρυθμό τζόκινγκ. Το τρέξιμο μου βγήκε σε 30 λεπτά. Προσπάθησα εκεί στο εκκλησάκι να κόψω δρόμο, πρότεινα να δώσω και 10 ευρώ για να με αφήσουν να πάω ευθεία και να γλυτώσω τριακόσια μέτρα, δε συμφώνησαν οι οδηγοί της διαδρομοί με τα σημαιάκια κι έτσι πήγα κι εγώ μέχρι το εκκλησάκι, έκανα αναστροφή και επέστρεψα.
Όπως και άλλοι πήρα φόρα για τις φωτογραφίες και κάπου υπάρχει μια που φαίνομαι σα να τρέχω στα αλήθεια!
Και.... τερματισμός !!!
 |
| Γλυκός τερματισμός με καρπούζι και κρέμα! |
Στον αγώνα έτρεξα με το Polar Polar V800 (mini review του ρολογιού ΕΔΩ) το οποίο έχει και ... θερμόμετρο και δε το είχα παρατηρήσει!!!
Μέχρι 29 βαθμούς έφτασε η θερμοκρασία την ώρα του αγώνα κι αυτό στο τμήμα της διαδρομής του ποδηλάτου που το έβλεπε ο απογευματινός ήλιος! Όχι κι άσχημα για Ιούλη!!!
Έτσι που λες μοναδικέ αναγνώστη...
Ο αγώνας αυτός στη Λίμνη Δόξα δεν είναι για να τον ξέρει ΠΟΛΥΣ κόσμος. Το νου σου μη σου ξεφύγει κάτι!
"σσσς... Μεταξύ μας"
Till next time Lake Doxa!
I 'll be back!
Σου άρεσε? Θες να λαμβάνεις τέτοια Race Reports/Νέα αγώνων και reviews εξοπλισμών τριάθλου στο Email σου? Αν ναι, μπορείς να γραφτείς στη παρακάτω φόρμα :-)
Διαβάστε ακόμη :
Αγοράζοντας ρολόι τριάθλου,προπονητήριο και στολή τριάθλου
Χτες επικοινώνησε μαζί μου με email αρχικά και έπειτα τηλεφωνικά ένας αναγνώστης του blog, εδώ στο ηλεκρονικό μου λιμέρι ή αλλιώς και Han...
Read More 
🇬🇷Father of three 👫🙆 Marathoner 🏃🏼 Triathlete🏊🚴🏼🏃🏼 AlmiraMan💪🏻 Trumpeteer🎺 Novel Writer 📝 Life is too short to wait. Live today! ✨✨✨ apogeiwsh.blogspot.com
ConversionConversion EmoticonEmoticon