Brevet Ξυλοκάστρου 2016 ~ Απογειωση

24 Ιανουαρίου 2016

Ο αποτελεσματικότερος τρόπος να ξυλιάσεις είναι να πας 24 Γενάρη για μια ολοήμερη ποδηλατάδα Ελευσίνα Ξυλόκαστρο και πίσω με θερμοκρασίες 4 ως 12 με το βοριαδάκι να συντελεί στο σκοπό αυτό με την δροσερή του πνοή...

Οι προγνώσεις μόνο ενθαρρυντικές δεν ήταν. Θερμοκρασίες χειμερινές και συννεφιά σε όλη τη διαδρομή. Ευτυχώς δεν υπήρχαν προγνώσεις για βροχή που θα έκανε ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Βέβαια είχα αποφασίσει να πάω όπως και να έχει. Ξέρεις πως είμαι μοναδικέ αναγνώστη. Μάλλον με έχεις μάθει, όχι; Ε λοιπόν, θα πήγαινα, θα έτρωγα αγόγγυστα εκτός του αναμενόμενου κρύου και τη βροχή και θα γυρνούσα σα βρεγμένη γάτα στο σπίτι προσπαθώντας να πείσω, τουρτουρίζοντας από την υποθερμία, ότι "ήταν μια πολύ ωραία μέρα" πριν πάρω αγκαλιά το τζάκι...

Είχε φτάσει η παραμονή. Τελικές Ετοιμασίες λοιπόν. Φαγητό, ποδήλατο, ρούχα, όλα έλεγχο τρεις φορές.

Ξημέρωμα του brevet. Βγαίνω από το σπίτι να φορτώσω ποδήλατο στο αμάξι στις 06:30 Κ σε δυο λεπτά τουρτουρίζω. Το 3.5C στο αμάξι μόλις βάζω μπροστά έπειτα από λίγο τα εξηγεί όλα. Κρύο. Κρύο. Να προχωράω και να μη λέει να ζεστάνει το καλοριφέρ στο αμάξι...

Ελευσίνα. Ετοιμάζομαι, φορτώνομαι όλα αυτά τα φαγητά σε ποδήλατο και τσέπες και περιμένω τη παρέα μου να σφραγίσουμε στην εκκίνηση και να φύγουμε. Υπάρχει χρόνος για φωτογραφίες. yes!!!

Και τώρα το ενδιαφέρον. Η ανασκόπηση του αγώνα.

Οι ρυθμοί ήταν γρήγοροι προς το Ξυλόκαστρο. Τα γκρουπάκια ήταν ενωμένα σε ομάδες των 6 ως 20 ατόμων και ήταν εύκολο να μπω στο κατόπι, να ακολουθήσω καθώς ήμουν ακόμη πολύ φρέσκος. Ταχύτητες 30-35 στις ευθείες, 18-20 στα ανηφοράκια της Κακιάς Σκάλας οι οποίες βγήκαν με επικό ρυθμό θα έλεγα. Ήταν από τις πρώτες φορές που κατάφερα να τις βγάλω χωρίς να κοπιάσω, να νιώθω μυς να ζορίζονται και τελικά να "κρεμάσω" ψάχνοντας στα χειριστήρια την ευκολότερη σχέση να ανέβω αξιοπρεπώς χωρίς να κατέβω να σπρώξω...

Σε κάποιο από γκρουπάκια που ακολουθούσα και ας πούμε "ξεκουράστηκα" καθώς πηγαίναν με 35, πήγα για κάποια λεπτά αργότερα στη πρώτη σειρά να βοηθήσω λίγο με τη σειρά μου όπως κι εκείνοι τόση ώρα. Σωστό ηθικό Κ δίκαιο. Ωφελήθηκα άρα ας βοηθήσω να πάρουν μια ανάσα οι πρώτοι. (Παρένθεση : στη ποδηλασία όσοι είναι πρώτοι τρώνε όλο τον κόντρα αέρα ενώ οι πίσω ακολουθούν με λιγότερη ένταση καθώς υπάρχει το φαινόμενο "drafting" που λειτουργεί σα σκούπα. Ουσιαστικά δημιουργούνται κυκλικά ρεύματα αέρα που σε ωθούν Κ σένα μπροστά όπως και όσους προπορεύτηκαν.) Κράτησε για λίγα λεπτά μόνο καθώς αρκετές σειρές πιο πίσω υπήρξε σύγκρουση, ευτυχώς όχι σοβαρή και μικροατύχημα οπότε το γκρουπ σταμάτησε μέχρι να δουν ότι όλοι είναι καλά και να ανασυγκροτηθούν. Είδα ότι είναι όλοι οκ και συνέχισα. Συμβαίνουν αυτά. Λίγο να είσαι απρόσεχτος, λίγο η κακιά στιγμή, λίγο να κάνεις μια στραβοτιμονιά να αποφύγεις μια λακκούβα, δε θέλει και πολύ...

Με μόλις δυο στάσεις ανά δυο ώρες φτάσαμε στο 4ώρο στο Ξυλόκαστρο με μέση 25χιλιόμετρα. Εκεί κάναμε μια μεγαλύτερη στάση για ανεφοδιασμούς και καφέ στη κεντρική πλατεία του Ξυλόκαστρου με παρέα έναν ζεστό ήλιο. Βρήκα και τον PahisJohn, που γνώρισα στο Brevet Νεμέας το 2014 και κάτσαμε στη καφετέρια μαζί οπότε η ώρα έφυγε σα νεράκι. Τι κλιματιστικά και τζάκια.. Αν σε χτυπάει ο ήλιος δε θες κάτι άλλο να ζεσταθείς. Τελικά παρακαθίσαμε θα έλεγα εκεί γιατί μας έφαγε σχεδόν ώρα ο καφές τελικά και είχαμε "κρυώσει".

Σε αυτό το Brevet είχα νέα παρέα. Νέα όσον αφορά τις μεγάλες αποστάσεις. Τον Αντρέα Ubuntuman, Surferman και οσονούπω και Ironman όπως τον βλέπω. Κατάφερε και με κούρασε το θηρίο. Και ενώ προχωρούσε μια χαρά δίπλα μου όλα τα χιλιόμετρα χωρίς γκρίνια, αγανάκτηση ή εμφανή κόπωση κάπου στο 180 χλμ που άρχισα να "σουρρώνω" ή αλλιώς να στερεύω από ενέργεια όπως λέγεται αυτό στη ποδηλατική αργκώ πάλευα να τον φτάσω. Μέχρι που σταματούσε για να με περιμένει σε μερικά σημεία.

Ανεπίτρεπτο θα έλεγα για έναν έμπειρο πια ποδηλάτη brevet αλλά όχι και αναπόφευκτο. Για τον Αντρέα μιλάμε εξάλλου. Τελικά τον σταμάτησα και ήπιαμε μια κοκακόλα και συνέχισα πιο καλά. Ω ναι, αυτό το ακατάλληλο για την υγεία ρόφημα, σε κάτι τέτοιες στιγμές που έχεις στραγγίξει ενεργειακά σου δίνει άμεσα την ενέργεια που χρειάζεσαι για να βγάλεις τη διαδρομή χωρίς να πέσεις κάτω.

Τα τελευταία πενήντα χιλιόμετρα πριν πέσει ο ήλιος ήταν τα πιο μαγικά από άποψης συνθηκών (παρά τη δική μου μάχη με την υποθερμία που αυξανόταν όσο νύχτωνε). Ο ήλιος έδυε και για πρώτη φορά ήμουν ημέρα στη κακιά σκάλα για να βγάλω φωτογραφίες. Και δεν άφησα φυσικά την ευκαιρία να χαθεί!

Και τώρα μοναδικέ αναγνώστη μπορείς να κλείσεις και να πας σε καποια πιο ενδιαφέρουσα ανάρτηση αλλού. Τα υπόλοιπα είναι για τους ψυχάκηδες των δεδομένων και τους τρελούς με τις επιδόσεις.

Ποδηλατικός χρόνος για τα 202χλμ 08:26.
Επίσημος συνολικός χρόνος τερματισμού μαζί με στάσεις για καφέ σουβλάκια, ανεφοδιασμούς κλπ 10:25. Περισσότερα στο Strava.

Άντε τι να πω; Και του χρόνου Αντρέα να μας κάνει καλύτερο καιρό να δοκιμαστούμε με αντίπαλο το χρόνο να το κάνουμε ως Time Trial αγώνα...!

ΥΓ Αν θες να διαβάσεις και για άλλες τέτοιες ποδηλατικές διαδρομές ΠΑΤΗΣΕ ΕΔΩ.

-------------------

Αν τρέχεις σε Brevet ρίξε μια ματιά σε ένα πρόσφατο Review που έκανα για το Polar V650 Cycling GPS

Polar V650 GPS υπολογιστής ποδηλάτου - Review - Αναλυτική παρουσίαση

Polar V650 GPS υπολογιστής ποδηλάτου - Αναλυτική παρουσίαση - δοκιμή

--------------------------

Ψάχνεις γενικότερα για εξοπλισμούς? Ρίξε και εδώ μια ματιά για τον τρέχον εξοπλισμό που χρησιμοποιώ:

Εξοπλισμός τριάθλου (τι χρησιμοποιώ σε προπονήσεις - αγώνες τριάθλου - Brevet - τρέξιμο)

About George Kontogiannis

🇬🇷Father of three 👫🙆 Marathoner 🏃🏼 Triathlete🏊🚴🏼🏃🏼 AlmiraMan💪🏻 Trumpeteer🎺 Novel Writer 📝 Life is too short to wait. Live today! ✨✨✨ apogeiwsh.blogspot.com